Violeta Mendezcarlo Silva
Labor et Educatio, 8 (2020), 2020, s. 53 - 71
https://doi.org/10.4467/25439561LE.20.005.12996Różne modele ekonomiczne wdrażane przez państwa w ostatnich dziesięcioleciach wahają się od prostej tendencji do akumulacji i wzrostu produktu krajowego brutto do rozwoju dobrobytu ludzi w warunkach zrównoważonego rozwoju. Ci, którzy inwestują w indywidualny rozwój poprzez edukację w strategicznych obszarach, pozwalają na generowanie wewnętrznej wartości, bez polegania na eksploatacji ich zasobów naturalnych lub na fizycznej sile roboczej ich mieszkańców, co pozwala na skuteczny zrównoważony rozwój. W pracy tej analizujemy znaczenie wprowadzania zmian prawno-politycznych, ukierunkowanych na zachęcanie do kształcenia w zakresie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki (dalej STEM), głównie w tych gospodarkach, które są zorientowane na paradygmat strukturalny lub rozwojowy, którego najbardziej aktualną formą wyrazu jest teoria Nowej Gospodarki Strukturalnej, aby sprzyjać rozwojowi endogenicznemu – na przykładzie LATAM – zgodnie z paradygmatem zrównoważonego rozwoju.