Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 55, Numer 4 (212), 2012, s. 9-29
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.12.009.0712Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 55, Numer 3 (211), 2012, s. 141-143
Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 61, Numer 4 (236), 2018, s. 618-631
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.18.036.10394W artykule dokonano krytycznego przeglądu prac naukowych Ignacego S. Fiuta dotyczących stanu i przemian rynku prasowego w blisko ćwierćwieczu 1994–2017. Wiele z tych prac – artykułów, referatów czy raportów badawczych powstało w okresie zatrudnienia autora w Ośrodku Badań Prasoznawczych UJ (1993–1998), gdy śledził sytuację w segmencie prasy społeczno-kulturalnej i literacko-artystycznej oraz ekologicznej. Od początku XXI wieku wiele uwagi poświęcał dokumentowaniu kolejnych wzlotów i upadków prasy darmowej, a sporadycznie – prasy lokalnej i innej (np. periodyki filozoficzne). Ciągłość zainteresowań, powracanie do ulubionych wątków to cechy twórczości prasoznawczej Ignacego S. Fiuta, choć gene ralnie jego twórczość naukowa (a także recenzencka) jest bardzo obszerna i wielowątkowa, obejmując kilkaset pozycji w zestawie bibliograficznym.
Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 83-95
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.026.15953Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 64, Numer 1 (245), 2021, s. 127-131
Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 63, Numer 3 (243), 2020, s. 131-132
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.20.027.12098Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 64, Numer 1 (245), 2021, s. 125-126
Ryszard Filas
Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne, Tom XXVIII, 2019, s. 17-28
https://doi.org/10.4467/2543733XSSB.19.002.11401Ryszard Filas
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 62, Numer 2 (238), 2019, s. 189-207
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.19.021.10546Artykuł dotyczy około 300 publikacji Walerego Pisarka, które ukazały się na łamach Zeszytów Prasoznawczych w okresie ponad sześciu dekad (1960–2017). Przez większość tego czasu W. Pisarek był związany etatowo z Ośrodkiem Badań Prasoznawczych (1962–2001, będąc jego dyrektorem w latach 1969–2000) bądź też kierował redakcją tego periodyku (1991–2012). Autor, analizując rozprawy i artykuły, ale także recenzje, sprawozdania i inne materiały zamieszczane w Zeszytach Prasoznawczych, ukazuje rozwój naukowy i rozszerzające się z biegiem lat zainteresowania badawcze Profesora Pisarka. Aby prześledzić rozległość tych zainteresowań, ich tematyka została umieszczona na osi czasu wyznaczającej węzłowe etapy kariery naukowej i życiowej Profesora. Publikacje w ZP pozostawały bowiem dość ściśle skorelowane z jego związkami z OBP i z Zeszytami. Gdy były to związki służbowe, publikacje w kwartalniku odzwierciedlały aktualny etap kariery i pełnione funkcje społeczne Profesora. Zaczynał od roli językoznawcy – badacza języka w prasie, by w czasach szefowania Ośrodkowi objąć naukowo praktycznie cały obszar badań nad komunikowaniem społecznym, a w okresie uniwersyteckim OBP – powrócił do socjolingwistyki (koncepcja „słów sztandarowych”). Cechą charakterystyczną publikacji w Zeszytach była równowaga pomiędzy tekstami o nastawieniu teoretycznym czy metodologicznym a pracami prezentującymi wyniki własnych badań empirycznych. Walery Pisarek przybliżał także polskiemu czytelnikowi literaturę światową (90 recenzji książek), omawiał zawartość zagranicznych periodyków naukowych, zwłaszcza amerykańskiego Journalism Quarterly, a wreszcie – przybliżał osiągnięcia światowego medioznawstwa (ponad 30 sprawozdań z zagranicznych kongresów i konferencji naukowych).