Tło badań. W artykule dokonano charakterystyki cech oraz odpowiednich postaw skutecznego przywódcy w kontekście oczekiwań pracowników. Współcześnie, gdy firmy wciąż realizują coraz bardziej ambitne cele przy bardzo szybkim rozwoju technologii i wysokich oczekiwaniach specjalistycznych pracowników, istotna jest rola przywódcy w budowie potencjału społecznego firmy. Niewątpliwie tworzenie warunków wyzwalających wśród pracowników ich wewnętrzne zaangażowanie stanowi imperatyw w budowaniu potencjału społecznego przedsiębiorstwa.
Cel badań. W artykule przeprowadzono analizę zależności między sytuacyjnym modelem przywództwa a realizowanym stylem kierowania. Celem artykułu jest przedstawienie kluczowych cech skutecznego przywódcy oraz identyfikacja oczekiwań pracowników względem postaw i działań kierownika-przywódcy.
Metodologia. W celu identyfikacji kluczowych cech przywódcy przeprowadzone zostały badania ankietowe wśród 156 pracowników z pięciu przedsiębiorstw. Badanie zostało przeprowadzone przy użyciu anonimowego kwestionariusza ankiety. Drugą techniką badawczą był wywiad bezpośredni przeprowadzony z przedstawicielami kadry zarządzającej badanych przedsiębiorstw.
Kluczowe wnioski. Badanie wykazało grupę kluczowych warunków, które istotnie wpłynęły na budowanie stopnia zaangażowania pracowników w firmach. Wyniki badań pozwoliły także przybliżyć się do tematyki przywództwa w sensie praktycznym. Ocenie poddano m.in. relacje między przełożonym a podwładnymi, możliwości partycypacji w procesie decyzyjnym, a także oczekiwania wobec kierownika-przywódcy i reprezentowany przez niego styl kierowania. Przedstawiono kluczowe cechy skutecznego przywódcy oraz zidentyfikowano oczekiwania pracowników względem postaw i działań kierownika-przywódcy. Czynniki te wpływają na kształtowanie i efektywność przyjętego stylu kierowania w sytuacyjnym modelu przywódcy.