W ciągu ostatnich lat obserwować można podjęcie zakrojonych na szeroką skalę działań rewaloryzacyjnych w słynnych uzdrowiskach polskich. Przyjęte rozwiązania materiałowe i przestrzenne uwzględniają specyfikę charakteru miejsca i tożsamość każdego z nich, dostosowując się do otaczającego krajobrazu. Z drugiej strony uniwersalność niektórych idei jest typowa dla takich założeń, niezależnie od lokalizacji. W większości realizacji zastosowanie współczesnych wzorców podnosi ich wartość, dostosowuje do obecnych potrzeb i funkcji, zachowując równocześnie zabytkową rangę i znaczenie.
