Celem autorów była ocena użyteczności wykorzystania podejścia Cyber Threat Intelligence (CTI) w analizie operacji informacyjnych (information operations) i operacji wpływu (influence operations). Badanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą opartą na technice analizy źródeł zastanych. Punktem odniesienia komparatystyki dla metodologii CTI były metody wywodzące się z komunikologii, które są stosunkowo popularne w badaniu propagandy. Autorzy starali się odpowiedzieć na pytanie, jaki wkład metodologiczny w badania omawianych zjawisk – i tym samym dla praktycznego potencjału warsztatu analityka – stanowi przyjęcie paradygmatu analizy operacji informacyjnych i operacji wpływu opartego na modelach rozpoznawania taktyk, technik i procedur (tactics, techniques, and procedures, TTPs), taksonomii incydentów teleinformatycznych czy typizacji aktorów zagrożeń (threat actors) w CTI. Główną osią badania była krytyczna analiza anglojęzycznych publikacji na temat wykorzystania CTI w analizie dezinformacji. Zasadniczym wnioskiem płynącym z analizy jest teza o ograniczonych korzyściach metodologicznych metod opartych na CTI, przy jednocześnie dużym ich potencjale techniczno-organizacyjnym dla badania elementów operacji informacyjnych oraz operacji wpływu, w których jest wykorzystywana cyberprzestrzeń.
