Nijolė Bražienė
Labor et Educatio, 11 (2023), 2023, s. 173 - 193
https://doi.org/10.4467/25439561LE.23.012.19217Na Litwie rośnie tendencja do nieczytania dzieciom przez rodziców. Rozumiejąc znaczenie czytania jako potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka, prawdopodobne jest, że brak czytania dzieciom w rodzinie może być zrekompensowany przez środowisko placówki wychowania przedszkolnego, a celem niniejszego badania jest zbadanie nawyków pedagogicznych litewskich nauczycieli wychowania przedszkolnego w zakresie czytania dzieciom, tj. postaw nauczycieli wobec czytania dzieciom i ich zachowań czytelniczych. Korzystając z ukrytej obserwacji i nieformalnych rozmów-wywiadów, zidentyfikowano i szczegółowo opisano w artykule trzy profile nauczyciela jako edukatora dzieci-czytelników: aktywny edukator czytelnika, potencjalny edukator czytelnika oraz pasywny edukator czytelnika. Na podstawie wyników badania można stwierdzić, że litewskim nauczycielom wychowania przedszkolnego brakuje wiedzy na temat literackiej edukacji dzieci i praktycznych umiejętności, jak ją prowadzić jakościowo. Aby zrekompensować to w perspektywie krótkoterminowej, konieczne jest zatem opracowanie i zaoferowanie programów doskonalenia zawodowego dla nauczycieli wychowania przedszkolnego w zakresie czytania dzieciom i literatury dziecięcej.