Martín Beltrán Saucedo
Labor et Educatio, 11 (2023), 2023, s. 227-239
https://doi.org/10.4467/25439561LE.23.015.19220W artykule prezentujemy wyniki badań historyczno-pedagogicznych, których celem było ustalenie przesłanek rozwoju nowohiszpańskich szkół artystycznych i rzemieślniczych jako poprzedników obecnego meksykańskiego technicznego kształcenia zawodowego, poprzez analizę treści. Autorzy ustalili, że fundamenty meksykańskiego systemu technicznego kształcenia zawodowego powstawały już w XVI w., a podstawą jego rozwoju były nowohiszpańskie Szkoły Sztuki i Rzemiosła. Ponadto przesłanką do rozwoju nowohiszpańskich szkół artystycznych i rzemieślniczych było wprowadzenie przez Hiszpanów na nowy kontynent nowych technologii rolniczych, tekstylnych, budowlanych, wydobywczych i prośba o instruktaż ludów indiańskich w zakresie ich stosowania. Nauczanie to zapewniło konkwistadorom ewangelizację i kastylizację tubylców w szkołach artystycznych i rzemieślniczych. Później, w XVIII – na początku XIX w., otwarto nowe Szkoły Rzemieślnicze (szkoły robotnicze): rytownicze, malarskie, górnicze, przędzalnicze, tkackie itp., bezpośrednie poprzedniczki obecnych technicznych szkół zawodowych.
Martín Beltrán Saucedo
Labor et Educatio, 8 (2020), 2020, s. 53-71
https://doi.org/10.4467/25439561LE.20.005.12996Różne modele ekonomiczne wdrażane przez państwa w ostatnich dziesięcioleciach wahają się od prostej tendencji do akumulacji i wzrostu produktu krajowego brutto do rozwoju dobrobytu ludzi w warunkach zrównoważonego rozwoju. Ci, którzy inwestują w indywidualny rozwój poprzez edukację w strategicznych obszarach, pozwalają na generowanie wewnętrznej wartości, bez polegania na eksploatacji ich zasobów naturalnych lub na fizycznej sile roboczej ich mieszkańców, co pozwala na skuteczny zrównoważony rozwój. W pracy tej analizujemy znaczenie wprowadzania zmian prawno-politycznych, ukierunkowanych na zachęcanie do kształcenia w zakresie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki (dalej STEM), głównie w tych gospodarkach, które są zorientowane na paradygmat strukturalny lub rozwojowy, którego najbardziej aktualną formą wyrazu jest teoria Nowej Gospodarki Strukturalnej, aby sprzyjać rozwojowi endogenicznemu – na przykładzie LATAM – zgodnie z paradygmatem zrównoważonego rozwoju.