Maria Łoszewska-Ołowska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 58, Numer 2 (222), 2015, s. 284-300
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.15.022.4132Maria Łoszewska-Ołowska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (8) 2020, 2020, s. 81-94
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.20.006.12416Transparentność życia publicznego i związane z nią prawo do informacji o organach władzy oraz osobach pełniących funkcje publiczne stanowią jedne z fundamentów demokracji i państwa prawa. Szczególna rola w urzeczywistnianiu tych wartości przypada mediom i dziennikarzom, którzy na co dzień stają w obliczu wielu pytań związanych z zakresem udostępnianych informacji. Jednym z istotniejszych jest pytanie o granice ingerencji w prywatność osób publicznych. Istniejące prawo dopuszcza publikację wiadomości z życia osobistego wówczas, gdy dzieje się to za zgodą zainteresowanego podmiotu lub wiadomość ma bezpośredni związek z jego działalnością publiczną. Analiza orzecznictwa sądowego prowadzi do wniosku, że istnienie relacji między sferą publiczną a prywatną jest rozumiane dwojako. Po pierwsze, zależność między zachowaniem danej osoby w sferze działalności publicznej a jej zachowaniem w sferze prywatnej zachodzi wówczas, gdy informacje bezpośrednio rzutują na wykonywaną działalność (rozumienie węższe). Po drugie, informacje prywatne wpływają na ocenę kompetencji moralnych danej osoby do prowadzenia takiej działalności (rozumienie szersze).