Celem artykułu jest prezentacja wyników analizy zmian udziału zagranicznej wartości zawartej w eksporcie państw Unii Europejskiej według rodzajów dóbr oraz określenie kierunków geograficznych pochodzenia zagranicznego wkładu w unijny eksport.
W pracy wykorzystano studia literaturowe i analizę danych statystycznych OECD za lata 1995–2011. Z uzyskanych wyników obliczeń wynika, że udział zagranicznej wartości dodanej w unijnym eksporcie zwiększył się z 20% w 1995 r. do 27% w 2011 r. Najwyższy był w przetworzonych produktach przemysłowych (w 2011 r. – 36%). Stwierdzono też, że był on wyższy w eksporcie nowych państw członkowskich. W przypadku UE-15 pochodził głównie z innych państw tej grupy (Francji, Niemiec, Włoch, Holandii, Hiszpanii), natomiast w eksporcie UE-13 jej dominującymi źródłami były inne nowe kraje członkowskie (Polska, Czechy, Węgry). Obcy wkład w unijnym eksporcie pochodził przede wszystkim z krajów sąsiedzkich (tj. europejskich), dużych krajów rozwiniętych (USA) lub dużych, szybko rozwijających się gospodarek (Chiny). Najważniejsze wnioski wynikające z przeprowadzanej analizy zestawiono w podsumowaniu.
