Artykuł ma na celu ukazanie recepcji źródeł kultury europejskiej w wybranych wierszach Aldy Merini (1931–2009) na przykładzie motywów religijności św. Franciszka z Asyżu, do których nawiązuje poetka. Autorka przedstawia różne ich formy i funkcje, jakie pełnią w poezjach włoskiej artystki. Mówiąc o twórczości Merini, nie sposób nie wspomnieć również o autobiograficznym charakterze jej dzieł oraz o splocie erotyzmu i mistycyzmu.
