Agresja jest jednym z istotnych problemów funkcjonowania psychospołecznego, ale także obszarem zdrowia fizycznego i psychicznego wśród dzieci i młodzieży. Celem niniejszego badania było zbadanie roli wrażliwości duchowej jako mediatora w związku między empatią a agresją w grupie dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. W badaniu wzięło udział 281 dzieci i młodzieży (54% stanowiły dziewczęta) w wieku 9–14 lat. Procedura badania polegała na wypełnieniu trzech kwestionariuszy mierzących wrażliwość duchową, empatię i agresję. W celu określenia związku między zmiennymi zastosowano modelowanie równań strukturalnych z wykorzystaniem estymacji maksymalnego prawdopodobieństwa. Nasze wyniki sugerują, że wrażliwość duchowa może pośredniczyć w związku między empatią a agresją. Uwzględnienie wrażliwości duchowej w modelu zmniejszyło negatywny związek między zmiennymi niezależnymi i zależnymi, wskazując na pełną mediację. Niniejsze badanie dostarczyło pewnych ustaleń sugerujących, że wrażliwość duchowa może być jednym z możliwych mechanizmów, dzięki którym religijność prowadzi do pozytywnych wyników behawioralnych. Wyniki sugerują, że takie czynniki wewnętrzne mogą być ważne w niwelowaniu agresji, a skupienie się wyłącznie na wpływach środowiskowych i sytuacyjnych może nie w pełni uchwycić indywidualne różnice w myśleniu, emocjach i zachowaniu.
