Skąd wziął się pomysł połączenia tak odległych, zdawałoby się, problemów jak teoria znaczenia i synestezja, którą kojarzono dotąd raczej ze sztuką, zwłaszcza zaś z poezją? Najnowsze badania nad „widzeniem barwnym”, jak się zwykło niegdyś określać synestezję, dostarczają nowych pomysłów na zrozumienie pochodzenia języka i spraw związanych ze znaczeniem. Spróbuję przedstawić owe badania, bazując głównie na teorii V.S. Ramachandrana i E.M. Hubbarda, i przeprowadzić paralelę między tą propozycją a tradycyjnymi ujęciami motywacji znaczenia i pochodzenia języka. Zaznaczam jednocześnie, że teoria Ramachandrana jest na razie tylko jedną z propozycji i prawdopodobnie będzie wymagać dalszych badań w kontekście istniejących teorii języka.