Janusz Janowiak
Labor et Educatio, 3 (2015), 2015, s. 51-65
Artykuł poświęcony jest analizie kryzysu ojcostwa w świecie współczesnym. Chociaż na ten temat powstało wiele książek i artykułów, to jednak wydaje się, że należy poświęcić więcej uwagi badaniu rzadko wykorzystywanych źródeł, które zawierają ważne wskazówki pomocne dla ojców w procesie wychowania dzieci. Jednym z takich źródeł jest niewątpliwie Pismo Święte, w którym można znaleźć ogromną ilość tekstów, zawierających gruntowne analizy zagadnienia ojcostwa. Jednym z takich tekstów jest Ef 6,4, w którym autor podkreśla, że na ojcach spoczywa szczególny obowiązek znalezienia odpowiednich środków wychowawczych. Na początku autor przestrzega ojców, aby „nie pobudzali swych dzieci do gniewu”, gdyż gniew jest szczególnie gwałtownym uczuciem, nad którym bardzo trudno jest człowiekowi zapanować. W przypadku dziecka zalecenie to jest nawet bardziej uzasadnione, gdyż, będąc istotą nie w pełni ukształtowaną, dziecko nie ma jeszcze w pełni wyrobionych umiejętności potrzebnych do panowania nad sobą. W procesie wychowania ojciec powinien stosować właściwe metody, spośród których ważne miejsce zajmuje pouczenie, rozumiane jako dostarczanie dziecku wiedzy o tym co jest zgodne z wolą Bożą, przez co umoż- liwi mu prowadzenia owocnego życia. Niezbędną metodą wychowawczą jest również karność, przez którą należy rozumieć nauczenia dziecka umiejętności kontrolowania swojego zachowania i namiętności, co umożliwi mu uniknięcie wielu przeszkód w życiu. Metody te zachowują swoją ważność również w świecie współczesnym, gdyż podkreślają ogromną rolę, jaką pełni ojciec w procesie wychowania i edukacji swoich dzieci, a przez to czynią ten proces bardziej skutecznym.