Podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim uczestnik grupy „komandosów”, współorganizator wiecu na UW 8 marca 1968 r. Podczas protestów studenckich członek komitetu strajkowego na Wydziale Matematyki. Aresztowany, relegowany z uczelni, skazany na 2,5 roku więzienia, zwolniony na mocy amnestii. Po Czerwcu ‘76 uczestnik pomocy dla represjonowanych robotników. Od września 1976 r. jeden z organizatorów i redaktorów „Biuletynu Informacyjnego” KOR, rok później – „Robotnika”. Od 1977 r. członek KSS KOR, od 1978 r. związany z pismem „Krytyka”. W 1980 r. doradca NSZZ Solidarność w Wałbrzychu i w Regionie Mazowsze. 13 grudnia 1981 r. internowany, we wrześniu 1982 r. postawiony w stan oskarżenia pod zarzutem próby obalenia ustroju PRL. W czerwcu 1983 r. zwolniony na przepustkę, nie wrócił do więzienia. Od 1984 r. członek podziemnej Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność Mazowsze. Współzałożyciel Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Od grudnia 1988 r. w Komitecie Obywatelskim przy Przewodniczącym NSZZ Solidarność, uczestnik rozmów Okrągłego Stołu, 1989–2001 poseł. W 2010 r. został doradcą prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
Jan Lityński
Wolność i Solidarność, nr 10, 2017, s. 235 - 248
https://doi.org/10.4467/25434942WS.17.010.13123