Itai Apter
Rocznik Administracji Publicznej, 2019 (5), 2019, s. 87-114
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.19.006.11469Obecnie często wzywa się sądy administracyjne oraz trybunały konstytucyjne do stosowania prawa międzynarodowego. Wykonując to zdanie, balansują one na cienkiej granicy, szukając równowagi pomiędzy prawem i politykami krajowymi a prawem międzynarodowym, którego źródłem bywają orzeczenia trybunałów międzynarodowych takich jak Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości. Taka sytuacja często pojawia się w przypadku sądów państw członkowskich UE, do czego dochodzi jeszcze „zeuropeizowane” prawo międzynarodowe tworzone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Europejski Trybunału Praw Człowieka. W artykule przeanalizowano wyzwania stające przed trybunałami konstytucyjnymi i sądami administracyjnymi w państwach członkowskich UE, które muszą stosować publiczne prawo międzynarodowe, międzynarodowe prawo praw człowieka oraz międzynarodowe prawo prywatne. Omawiając każdy z tych obszarów, autor przywołuje rzeczywiste i hipotetyczne przykłady jak też studia przypadków, podkreślając potencjalne obszary sporne oraz miejsca konwergencji w orzecznictwie. Wykorzystując swoje ustalenia, kreśli „mapę drogową” dla sędziów w państwach członkowskich UE, która ma im pomóc w manewrowaniu na międzynarodowych wodach prawnych i w wysiłkach zmierzających do zapewnienia jak najwłaściwszej równowagi pomiędzy prawem krajowym, przepisami unijnymi oraz decyzjami odpowiednich trybunałów regionalnych i międzynarodowych.
Itai Apter
Rocznik Administracji Publicznej, 2016 (2), 2016, s. 209-242
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.16.012.5105