Szkic Hansa Joasa proponuje „lekturę socjologiczną” późnej powieści Alfreda Döblina Hamlet, czyli kres długiej nocy, która powstawała jako bezpośrednia reakcja na doświadczenie II wojny światowej. Autor najpierw kreśli dramatyczne okoliczności powstania dzieła, a następnie przedstawia socjologiczny model transformacji doświadczenia przemocy, który został zainspirowany lekturą powieści. Hans Joas wymienia sześć etapów transformacji doświadczenia przemocy: 1. odczuwany w ciele szok okaleczenia, 2. utrata języka i zakwestionowanie relacji ze światem, 3. rozpoznanie uzdrawiającej siły narracji, 4. odkrywanie nowego sensu i nowych wartości, 5. naruszenie uprzednich więzi społecznych, 6. nieunikniony krok w stronę sfery egzystencjalno-religijnej.
