Gaurav Pathak
Gdańskie Studia Azji Wschodniej, Zeszyt 22, 2022, s. 169 - 182
https://doi.org/10.4467/23538724GS.22.047.17019Uprawnienia do stanowienia praw dotyczących ochrony dziedzictwa kultury w Indiach są podzielone między parlament i stanowe ciała ustawodawcze na mocy Konstytucji Indii. Chociaż Indie mają wiele obiektów historycznych, pomników i tradycji kulturowych, twórcy Konstytucji Indii położyli większy nacisk na ochronę mniejszości, ich praw kulturowych i języków. W rezultacie istnieją pewne prawa podstawowe, które gwarantują ochronę osobom mającym „odmienny język, pismo lub kulturę”, dając im prawo do ich zachowania. Istnieją również podstawowe obowiązki, zgodnie z którymi każdy obywatel musi m.in. dbać o bogate dziedzictwo kultury Indii i chronić je. Archeologiczny aspekt indyjskiego dziedzictwa kultury wywodzi się od Brytyjczyków. Pierwsze prawa dotyczące ochrony dziedzictwa były kolonialne, a niektóre z nich nadal obowiązują. Prawa ustanowione w niepodległych Indiach również zawierają te same podstawy. Jeśli chodzi o egzekwowanie przepisów, Indie dobrze sobie radzą, odzyskując swoje zabytki, które zostały skradzione i przemycone za granicę. Niemniej jednak mniej popularne elementy dziedzictwa kultury nadal cierpią z powodu opieszałości zarówno wykonawczej, jak i publicznej. Sądy w Indiach aktywnie chronią zabytki. Jednocześnie potrzebna jest większa świadomość społeczeństwa, a także pewne zmiany w polityce, ponieważ Indie chcą zostać światowym liderem w turystyce do 2047 r.