Elżbieta Kawecka-Wyrzykowska

Implikacje brexitu dla budżetu UE będą daleko idące, biorąc pod uwagę, że Wielka Brytania jest płatnikiem netto. Celem artykułu jest oszacowanie możliwej skali oraz rodzajów oddziaływania brexitu na dochody i wydatki budżetu UE, ze szczególnym uwzględnieniem implikacji dla Polski. Analiza uwzględnia głównie możliwe skutki po 2020 r., kiedy zaczną obowiązywać nowe Wieloletnie Ramy Finansowe (WRF) 2021–2027. Podstawą analizy są dane o budżecie UE, wstępne porozumienie między UE a Wielką Brytanią osiągnięte w końcu 2017 r. oraz propozycje dokumentów ws. WRF na lata 2021–2027 przedstawione przez Komisję Europejską w połowie 2018 r. Brexit stwarza ryzyko trwałego zmniejszenia dochodów budżetu UE po 2020 r. z uwagi na obniżenie wielkości absolutnej DNB UE-27 (w sytuacji gdy istnieje maksymalny pułap budżetu ustalony jako procent DNB UE) i niechęć płatników netto do podwyższenia budżetu. W celu niedopuszczenia do takiej sytuacji w pakiecie dokumentów dotyczących WRF na lata 2021–2027 Komisja Europejska zaproponowała zarówno nowe Źródła finansowania budżetu UE, jak i cięcia wydatków w dwóch dziedzinach: spójności i rolnictwa, tj. w obszarach, w których Polska jest obecnie dużym beneficjentem.

Implications of Brexit for the EU budget, with particular emphasis on Poland

Abstract

Taking into account that the UK is a net payer to the EU budget, the implications of Brexit will be far reaching. The objective of this paper is to assess the possible level of Brexit gap and types of its implications for the EU budget, with particular emphasis on its effects for Poland. The analysis covers mainly the period after 2020, when the new Multiannual Financial Framework (MFF) 2021–2027 will come into force. The basis for the analysis is the data on the EU budget, the prelimi- nary agreement between the EU and the UK of the end of 2017, and the documents proposed for the MFF 2021–2027 as presented by the European Commission in the middle of 2018. Brexit creates a risk of structural reduction of the EU budget revenue after 2020 because of the decrease of the absolute size of GNI of EU-27 (in a situation when there is a ceiling of own resources expressed as a percent of EU GNI) and the opposition of net payers to increase the budget. In order to pre- vent such a situation, the set of legal proposals covering the MFF 2021–2027 provides for both new resources of financing the EU budget and cuts of expenditures in two areas: cohesion and agricultural policies, that is, in two areas in which Poland is at present a big beneficiary.

Celem artykułu jest pokazanie zmian intensywności i struktury rodzajowej handlu wewnątrzgałęziowego Polski w latach 1995–2014 na tle pozostałych 9 państw Europy Środkowej i Wschodniej (EŚW) – członków UE (zwanych też EU-9) – i ocena na tej podstawie zmian konkurencyjności polskiego handlu zagranicznego. Zmiany w handlu Polski analizujemy przez pryzmat IIT z kilku powodów: (a) IIT jest uważany za bardziej korzystny od specjalizacji międzygałęziowej i wywołujący mniejsze koszty dostosowawcze, (b) intensywność IIT jest istotnym przejawem stopnia konwergencji partnerów handlowych, (c) zmiany IIT ilustrują kierunki ewolucji konkurencyjności handlu. Analizą objęto handel Polski z 3 grupami partnerów handlowych: UE-15, UE-9 oraz z pozostałymi państwami. W celu pokazania zmian intensywności i charakteru specjalizacji wewnątrzgałęziowej obliczono wskaźnik Grubela-Lloyda w oparciu o bazę danych Comtrade. Główne wnioski są następujące: IIT był istotnym motorem integracji handlowej Polski ze wszystkimi trzema analizowanymi grupami partnerów (aczkolwiek w różnym tempie). Jego rozwój odzwierciedlał też istotną poprawę struktury towarowej handlu, czego wyrazem był znaczący wzrost udziału pionowego handlu wewnątrzgałęziowego produktami wysokiej jakości.