Dorota Gawryluk

Współczesne potrzeby społeczne generujące zmiany w sposobie użytkowania rynków wpływają na zmiany w strukturze ich historycznej przestrzeni. W artykule przedstawiono przykłady rynków miast Polski północno-wschodniej już poddanych modernizacji (Białystok, Ostrów Mazowiecka, Augustów, Suwałki) oraz projekty przyszłych modernizacji (Choroszcz, Knyszyn). Omówiono je poprzez pryzmat analizy zieleni oraz jej wpływu na zachowanie czytelności wartości kulturowych przestrzeni rynków.

This article attempts to organize the activities that have been carried out in the recent decades in relation to historic barracks located in Poland, in comparison to the analogous processes taking place abroad. It presents examples of old post-military complexes whose function has recently been changed. There are two approaches to the adaptation of these buildings: enclosing in the historic context (“playing at barracks”) and contrasting with the historic background (“playing with barracks”).

At the turn of the 20th century numerous military barracks were built, by order of the tsar, in a number of cities and towns along the western border of Russia, in the Kingdom of Poland. These were characterized by an organised plan and were located close to existing towns. Greenery was a deliberate element of their composition and was further strengthened through deliberate actions in the interwar period by the Polish troops who made use of the barracks. In modern times, much of the historical greenery (avenues of trees, squares in various degrees of preservation, relic gardens) is visible in the structure of towns, which have since grown to incorporate the former barracks

CZYTELNOŚĆ ZABYTKOWYCH ZAŁOŻEŃ ZIELENI W POCARSKICH KOSZARACH WYBRANYCH MI

Na przełomie XIX i XX wieku w licznych miastach i miasteczkach położonych wzdłuż zachodniej granicy Rosji, na obszarze Królestwa Polskiego, z rozkazu cara wybudowanych zostało wiele zespołów koszarowych. Charakteryzowały je uporządkowany układ urbanistyczny i bliska lokalizacja względem istniejących miejscowości. Świadomym elementem kompozycji koszar była także zieleń, która została wzmocniona celowymi działaniami w okresie dwudziestolecia międzywojennego przez użytkujące w tym czasie koszary jednostki polskie. Współcześnie wiele założeń historycznej zieleni (alei drzew, skwerów w różnym stanie zachowania, reliktów ogrodów) jest czytelnych w strukturze miast, które na przestrzeni lat, rozbudowując się, wchłonęły zespoły koszarowe.