Niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa (ACEs) – takie jak dysfunkcyjność rodziny, przemoc, zaniedbywanie, czy też stres środowiskowy (Urban ACEs) – są łączone z negatywnymi skutkami zdrowotnymi. W poniższym badaniu przeanalizowane zostały samodzielnie zadeklarowane traumy oraz objawy depresyjne wśród populacji miejskiej studentów szkół półwyższych w Stanach Zjednoczonych; używając przy tym opisowej metody korelacyjnej z próbą uznaniową. Trauma została oszacowana na podstawie zarówno ACEs, jak i Urban ACEs, podczas gdy objawy depresyjne zostały ocenione przy użyciu kwestionariusza PHQ-9. Wyniki wskazują na obecność znacznej traumy (ACEs μ = 3,59, Urban ACEs μ = 2,15) oraz objawów depresyjnych (PHQ-9 μ = 9,30). Analiza demograficzna wykazała, że studenci opisujący swoją płeć jako „inną” oraz studenci o latynoamerykańskiej tożsamości etnicznej wykazywali zwiększoną podatność na traumę. Występowanie traumy dziecięcej w połączeniu z wyzwaniami nieodzownymi dla miejskiej populacji studentów szkół półwyższych powodują powstanie nadmiernego ciężaru psychicznego. Dlatego też ewaluacja traumy dziecięcej oraz zapewnienie pomocy psychosocjalnej są nieodzowne dla poprawy dobrostanu oraz osiągnięć akademickich owych studentów.
