Bożena Kucała

Powieść Sarah Moss The Fell (2021) jest literackim odzwierciedleniem drugiego lockdownu w Wielkiej Brytanii w roku 2020 podczas pandemii COVID-19. Ze względu na swoją aktualność powieść może być odczytywana jako „kapsuła czasu” przechowująca bezprecedensowe doświadczenie społecznej izolacji, niepokoju i domowego uwięzienia. Wychodząc z założenia, że życie w czasach zarazy można scharakteryzować jako doświadczenie graniczne, niniejszy artykuł dowodzi, iż powieść The Fell jest zbudowana wokół paradygmatu liminalności. Dla bohaterów ukazanych w książce próg ma aspekt społeczny, psychologiczny i egzystencjalny. Dla głównej bohaterki natomiast znaczenia metaforyczne i dosłowne łączą się wtedy, kiedy będąc na skraju wytrzymałości, z naruszeniem przepisów kwarantanny wyrusza na spacer w Peak District i spada z krawędzi klifu. Artykuł analizuje różne znaczenia liminalności w powieści Moss.

The Natural and the Supernatural in Muriel Spark’s Fiction

A striking feature of Muriel Spark’s fiction is its insistence on the reality of the supernatural, which occasionally breaks into the naturalistic level, defying and challenging habitual modes of perception. The fact of Spark being a religious convert is well known, but her faith is manifested in ways different from what is normally assumed to be religious writing. Spark’s novels are never overtly didactic or moralistic; the impact of her faith is manifest in the notion of reality as conveyed by her fiction. Spark’s vision of reality, underlain by her Catholicism, is based on her conviction that empirical reality coexists with the supernatural world; therefore, interactions with the supernatural, however strange they may seem, are presented in her fiction as compellingly plausible. It is argued in the article that Spark’s ontology of fiction is rooted in a tradition going back to Chesterton, who insisted on the paradoxical conjunction of nonsense and faith, both capable of invoking a sense of spiritual wonder at the world we normally take for granted. Memento Mori, Reality and Dreams as well as selected short stories are referenced to illustrate the peculiar combination of the empirical and the supernatural in Spark’s fiction. The article asserts the paradox, central to Spark’s vision of reality, that the supernatural should be accepted as a natural part of profane experience.