Barbara Rzegocińska-Tyżuk
Czasopismo Techniczne, Architektura Zeszyt 1-A (3) 2013 , 2013, s. 119 - 143
https://doi.org/10.4467/2353737XCT.14.007.1985W artykule przedstawiono stadiony sportowe w aspekcie ich historii powstania, kompozycji, problemów związanych z przebudową oraz współczesnej roli w przestrzeni miast europejskich. Wybrane przykłady potwierdzają fenomen sportu jako zjawiska, które w XX i na przełomie XX i XXI wieku miało i nadal ma wpływ na architektoniczną i urbanistyczną strukturę miast oraz ich promocję na skalę globalną. Wybrane przykłady wiążą się także z faktem przyznania tym miastom organizacji imprez sportowych dużej skali (m.in. Mistrzostwa Świata we Włoszech w 1990 r. czy Mistrzostwa Europy w Austrii w 2008 r.), które odegrały istotną rolę w budowie nowych, jak i modernizacji istniejących obiektów stadionowych. Dzięki temu miasta te miały i mają podstawy do ubiegania się o kolejne zawody, które stają się współcześnie stymulatorem dla rewitalizacji, nie tylko samych obiektów sportowych, ale i terenów wokół nich. Stadiony sportowe są dzisiaj postrzegane jako prestiżowe obiekty dla miast, kompozycyjnie będące silną formą w przestrzeni, a w ewolucji tej formy architektonicznej prześledzić można ogólne reguły tworzące infrastrukturę sportu w mieście i jej wymiar kulturowy.