Od początku wojny na Ukrainie krajobraz geopolityczny wschodniego sąsiedztwa UE doświadczył strukturalnych przekształceń. W warunkach tektonicznych przesunięć w ramach danej koniunktury geopolitycznej potężni aktorzy, tacy jak UE i Rosja, starali się zachować swoje wpływy w Europie Wschodniej. W tym samym czasie mniejsze państwa Kaukazu Południowego próbowały realizować swoje cele. Wykorzystując jakościową metodologię badawczą, autor analizuje szeroki zakres źródeł wtórnych i dochodzi do wniosku, że wojna na Ukrainie spowodowała osłabienie wpływów Rosji na Kaukazie Południowym, podczas gdy UE zwiększyła swoje możliwości jako międzynarodowy aktor w regionie, równolegle ze zwiększonymi oczekiwaniami Gruzji, Azerbejdżanu i Armenii.
