Celem zrealizowanych prac badawczych było określenie wpływu zastosowania zeolitów w procesie usuwania azotu amonowego z systemów biologicznej transformacji substratów organicznych do biogazu w procesie fermentacji metanowej. Udowodniono, że najwyższą efektywność usuwania amoniaku z osadu beztlenowego uzyskano przy zastosowaniu dawki zeolitu wynoszącej 10 g/dm3. Zawierała się ona w zakresie od 37,87 ± 0,54% do 46,01 ± 0,8%. Eksperyment udowodnił liniową zależność między dawką zeolitu w zakresie od 1 g/dm3 do 10 g/dm3 a efektywnością sorpcji N-NH4 oraz stężeniem końcowym tego parametru. Największa jednostkowa ilość N-NH4 sorbowana była w wariancie, w którym zastosowana dawka zeolitu wynosiła 1 g/dm3. W odniesieniu do osadu pofermentacyjnego mieściła się w zakresie od 161,74 ± 2,01 mgN-NH4/g do 132 ± 4,7 mgN-NH4/g, natomiast w przypadku odcieku mieściła się w przedziale 112 ± 8,54 mgN-NH4/g do 122 ± 12,90 mgN-NH4/g.
