W niniejszym artykule autor wskazuje na konieczność zastosowania perspektywy transmedialnej w badaniach nad mediatyzacją. Badania te rozumie jako rodzaj analizy wzajemnej relacji pomiędzy zmianą dotyczącą mediów i komunikacji z jednej strony oraz kultury i społeczeństwa z drugiej (analizy, która odzwierciedla przeobrażającą rolę mediów w tej relacji). Autor podkreśla, że koncepcja komunikacyjnych figuracji umożliwia badanie mediatyzacji w perspektywie transmedialnej. Komunikacyjne figuracje to wzory procesów połączeń komunikacyjnych, które istnieją poprzez różne media i posiadają „ramy” nakierowujące działanie komunikacyjne, a tym samym praktyki nadawania sensu tych figuracji.
