Álvaro Luis López Limón
Labor et Educatio, 8 (2020), 2020, s. 95 - 108
https://doi.org/10.4467/25439561LE.20.003.12994Prezentowana praca jest wynikiem badań historycznych i pedagogicznych, których celem było określenie filozoficznych podstaw edukacji dla pokoju poprzez udokumentowaną i bibliograficzną analizę naukowego dziedzictwa wybitnego przedstawiciela zakonu katolickiego jezuitów Francisa Javiera Klavihero, w szczególności jego dzieł „Starożytna historia Meksyku” i „Fizyka specjalna”. Autorzy odkryli, że podstawową edukacją na rzecz pokoju są następujące pomysły Claviero: eklektyczne podejście do badań naukowych poprzez integrację innej wizji rzeczywistości, a mianowicie współczesności i tradycji; wykorzystywać w procesie poznania prawdy kryteriów różnych systemów filozoficznych; kierunek procesu wiedzy w kanale filozofii przyrody i historii. Według Claviero obraz rdzennych Meksykanów, przedstawicieli starożytnych wysoko rozwiniętych cywilizacji Ameryki, został niesprawiedliwie upokorzony przez niektórych europejskich filozofów oświecenia. W swoich pismach Claviero rozumie świat jako ważny element systemu społecznego każdego kraju i analizuje strukturę edukacyjną starożytnych Meksykanów, bada zasady, na których się opiera. W przypadku Claviero edukacja jest mechanizmem umożliwiającym przekazywanie praw i zwyczajów, światopoglądu, tradycji i kultury w ogóle.