Adam Kosznicki

Celem niniejszego artykułu jest prezentacja nowego nurtu w dyskursie socjologicznym, jakim jest socjologia publiczna. Jej twórcą jest amerykański badacz Michael Burawoy. Od czasu pierwszego wygłoszenia jego tez dotyczących roli socjologii i osób ją uprawiających w nowoczesnym społeczeństwie socjologia publiczna spotkała się z bardzo dużym rozgłosem oraz skrajnie różnymi ocenami. Podczas gdy jedni traktowali ją jako nową doktrynę dla badaczy społecznych, drudzy odmawiali jej jakiejkolwiek wartości. Jednym z głównych krytyków tego podejścia w Polsce jest Piotr Sztompka. Jego argumentom przeciw socjologii publicznej poświęcona jest druga część artykułu. Poza tym przytoczone zostaną stanowiska innych oponentów Burawoya. Podsumowaniem tego tekstu jest opinia własna autora dotycząca socjologii publicznej oraz tego, jaka powinna być rola socjologów we współczesnym społeczeństwie.

W niniejszym artykule autor podejmie się zadania interpretacji doświadczeń cielesnych opisanych w prywatnym pamiętniku biegowym japońskiego pisa- rza Harukiego Murakamiego pod tytułem O czym mówię, kiedy mówię o bie- ganiu. Ramą teoretyczną dla tego działania będzie zaś somaestetyka – nowy nurt filozoficzno-estetyczny, którego twórcą jest amerykański myśliciel Ri- chard Shusterman. Podane zostaną główne założenia jego koncepcji oraz ele- menty jej krytyki. Somaestetyka spotkała się z silnym oddźwiękiem i w śro- dowisku badaczy odbierana jest jako nurt dość kontrowersyjny, stąd też jest zarówno wielu jej propagatorów, jak również oponentów. Opinie z obu stron zostały omówione w niniejszym tekście. Tak ujęty przedmiot analizy narzuca dwuczłonową konstrukcję tekstu. W pierwszej z nich czytelnik zapozna się z ogólnym opisem somaestetyki oraz jej podstawowych pojęć i założeń. Na- stępnie w skrócie zostanie scharakteryzowane dzieło literackie H. Murakamie- go oraz jego aspekty poddane w dalszej części artykułu głębszej interpretacji. Aby czytelnik mógł zapoznać się bezpośrednio z treścią książki, zacytowano też wybrane jej fragmenty. Całość pracy podsumowują konkluzje związane z tym, jak cała praca Murakamiego odnosi się do myśli Shustermana.