Negocjacje zapisów Partnerstwa Transpacyficznego pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a jedenastoma krajami położonymi na czterech kontynentach zostały zakończone w październiku 2015 r. Można zatem przypuszczać, że osiągnięte porozumienie będzie ratyfikowane kolejno przez poszczególne państwa wchodzące w jego skład tak, aby w 2017 r. mogło ono zacząć w pełni obowiązywać. Dlatego też warto nakreślić potencjał tworzącego się partnerstwa, a jednocześnie pokazać występujące w jego ramach zróżnicowanie. Posłużyła temu analiza danych pozyskanych z internetowych baz MFW oraz UNCTAD. Dokonano również przeglądu literatury przedmiotu oraz treści doniesień prasowych z przebiegu procesu negocjacyjnego. Zestawienie wybranych wskaźników makroekonomicznych ujawniło znaczne dysproporcje rozwojowe między państwami członkami TPP. Analiza ich towarowego eksportu wykazała z kolei, że jedynie wyroby Brunei, Kanady i Meksyku w większości znajdują nabywców w ramach strefy, co świadczy o istnieniu rezerwuaru i dowodzi, że układ ten może przyczynić się do zwiększenia wzajemnej wymiany.
