Tło badań. Od czasów rewolucji przemysłowej masowe zakłady produkcyjne i biurokratyczne instytucje charakteryzowały się skoordynowanym działaniem, które koncentrowało się w określonych lokalizacjach (fabrykach, biurach) i określonych godzinach pracy. Jednak powszechnie przyjmuje się, że współpraca twarzą w twarz szybko traci na wartości z powodu telepracy, geograficznego rozproszenia firm i współpracy międzyorganizacyjnej.
Cel badań. W tym artykule spekuluje się, w jaki sposób upłynnienie lokalizacji, godzin pracy i granic organizacyjnych wpłynie na kreatywność, a ostatecznie na innowacje w miejscu pracy. Szczególną uwagę przywiązuje się do wielu zmysłowych i relacyjnych aspektów momentów twórczej pracy, zwanych również „epifaniami”. Zjawisko epifanii będzie wiązało się nie tylko z indywidualną kreatywnością, ale także z twórczością diadyczną i grupową, aby podkreślić jej relacyjny charakter.
Metodologia. Niniejszy artykuł stanowi kontynuację wcześniejszych prac teoretycznych dotyczących skutków odległej pracy nad samokontrolą pracowników (Clegg & Van Iterson, 2013) oraz badań empirycznych nad rolą objawienia się w kreatywności organizacyjnej (Van Iterson, Clegg & Carlsen, 2017).
