Banaszak B. (2012). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Barta J., Markiewicz R. (2009). Dobra osobiste osób fizycznych. W: J. Barta, R. Markiewicz (red.). Media a dobra osobiste. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business.
Bralczyk J. (2000). Manipulacja językowa. W: Z. Bauer, E. Chudziński (red.). Dziennikarstwo i świat mediów (s. 244–250). Kraków: Universitas.
Brzozowska-Pasieka M. (2013). Komentarz do art. 10 prawa prasowego. W: M. Brzozowska-Pasieka, M. Olszyński, J. Pasieka (red.). Prawo prasowe. Komentarz (s. 160–260). Warszawa: LexisNexis.
Cetnarowicz M. (2007). Zasady współżycia społecznego a dobre obyczaje. „Ius Novum”, 2/3, s. 111–125.
Chyliński M., Russ-Mohl S. (2007). Dziennikarstwo. Warszawa: Grupa Wydawnicza Polskapresse.
Drucker P.F. (2000). Zarządzanie w XXI wieku. Tłum. B. Kacprzyńska. Warszawa: Muza.
Dziwulski J. (2012). Zarządzanie kapitałem ludzkim w organizacji inteligentnej. W: W. Harasim (red.). Zarządzanie kapitałem intelektualnym w organizacji inteligentnej (s. 65–81). Warszawa: Wyższa Szkoła Promocji.
Filek J. (2003). Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Kraków: Znak.
Goban-Klas T. (2000). Komunikowanie i media. W: Z. Bauer, E. Chudziński (red.). Dziennikarstwo i świat mediów (s. 11–31). Kraków: Universitas.
Grabowski R. (2008). Przestrzenie odpowiedzialności dziennikarskiej. W: E. Laskowska, M. Kuciński (red.). Etyka w mediach w dobie globalizacji. Wyzwania i zagrożenia (s. 138–144). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Griffin R.W. (2005). Podstawy zarządzania organizacjami. Tłum. M. Rusiński, Z. Mikołajczyk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Iłowiecki M. (2008). Dekalog dziennikarza. Powinności i grzechy mediów. W: E. Laskowska, M. Kuciński (red.). Etyka w mediach w dobie globalizacji. Wyzwania i zagrożenia (s. 65– 82). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Jaskiernia A. (2008). Media masowe w demokratycznych procesach wyborczych. Standardy europejskie i uwarunkowania ich realizacji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.
Jaworski L. (2013). „Prasa i inne środki społecznego przekazu” – analiza pojęciowa oraz jej konsekwencje na gruncie art. 14 Konstytucji RP. „Themis Polska Nova”, 2(5), s. 1–16.
Jaworski L. (2014a). Dziennikarski obowiązek zachowania szczególnej staranności i rzetelności przy zbieraniu i wykorzystywaniu materiałów prasowych. „Studia Iuridica”, 59, s. 149–168.
Jaworski L. (2014b). Koncesje na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych w świetle wolności konstytucyjnych. „Zarządzanie Mediami”, 2(4), s. 141–155.
Jaworski L. (2014c). Wolność prasy i innych środków społecznego przekazu jako zasada ustrojowa Rzeczypospolitej Polskiej. „Zarządzanie Mediami”, 2(1), s. 1–16.
Jaworski L. (2014d). Wolność słowa w mediach w świetle Konstytucji RP. „Monitor Prawniczy”, 24.
Jaworski L. (2014e). Wolność wyrażania poglądów a wolność środków społecznego przekazu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W: B. Bieńkowska, D. Szafrański (red.). Problemy prawa polskiego i obcego w ujęciu historycznym, praktycznym i teoretycznym. Część piąta (s. 99–110). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Jaworski L. (2014f). Zakaz cenzury prewencyjnej w świetle zasady wolności słowa. „Themis Polska Nova”, 1(6).
Jaworski L. (2016). Dziennikarski obowiązek ochrony dóbr osobistych w świetle obowiązującego w Polsce prawa. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kosmus B. (2013). Komentarz do art. 6 oraz komentarz do art. 10 prawa prasowego. W: B. Kosmus, G. Kuczyński (red.). Prawo prasowe. Komentarz (s. 77–92 i 130–137). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Kosmus B., Syldatek Ł. (2013). Komentarz do art. 12 prawa prasowego. W: B. Kosmus, G. Kuczyński (red.). Prawo prasowe. Komentarz (s. 144–192). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Koźmiński A.K., Jemielniak D. (2011). Zarządzanie od podstaw. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business.
Laskowska E. (2008). Etyka słowa. W: E. Laskowska, M. Kuciński (red.). Etyka w mediach w dobie globalizacji. Wyzwania i zagrożenia (s. 83–87). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Lavine J.M., Wackman D.B. (1998). Managing Media Organizations: Effective Leadership of the Media. New York: Longman.
McQuail D. (2007). Teoria komunikowania masowego. Tłum. M. Bucholc, A. Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Michalski B. (1998). Podstawowe problemy prawa prasowego. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Nierenberg B. (2011a). Wybrane aspekty zarządzania mediami. „Zarządzanie w Kulturze”, 12(1), s. 15–26. DOI: 10.4467/20843976ZK.11.002.0125.
Nierenberg B. (2011b). Zarządzanie mediami. Ujęcie systemowe. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Nierenberg B. (2014). Prawno-etyczne uwarunkowania zarządzania mediami. „Zeszyty Prasoznawcze”, 57(1), s. 43–54. DOI: 10.4467/2299-6362PZ.14.003.2138.
Nowicki M.A. (2006). Europejski Trybunał Praw Człowieka – przegląd orzecznictwa (kwiecień– czerwiec 2006). „Palestra”, 51(9–10), s. 238–246.
Nowińska E. (2007). Wolność wypowiedzi prasowej. Warszawa–Kraków: Oficyna a Wolters Kluwer business.
Picard R.G. (1989). Media Economics: Concepts and Issues. Newbury Park–London–New Delhi: Sage.
Radwański Z. (2005a). Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2005 r., III CZP 53/04. OSP, 9.
Radwański Z. (2005b). Prawo cywilne – część ogólna. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Sadomski J. (2003). Naruszenie dóbr osobistych przez media. Analiza praktyki sądowej. Warszawa: Oficyna Naukowa. Instytut Wymiaru Sprawiedliwości.
Sadurski W. (1992). Prawo do wolności słowa w państwie demokratycznym. „Państwo i Prawo”, 47(10), 3–13.
Sarnecki P. (2003). W: L. Garlicki (red.). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz – tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
Sobczak J. (1999). Ustawa Prawo prasowe. Komentarz. Warszawa: Muza.
Sobczak J. (2008). Prawo prasowe. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
Sokolewicz W. (2011). Prasa i konstytucja. Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business.
Taczkowska J. (2011). Normy kierunkowe w prawie prasowym. Rodzaje, zakres, skutki prawne i faktyczne. „Themis Polska Nova”, 1(1), s. 306–326.
Winczorek P. (2008). Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku. Warszawa: Liber.
Wiśniewski A. (2000). Znaczenie wolności słowa w państwie demokratycznym. „Gdańskie Studia Prawnicze”, 4(7), s. 645–658.
Ziembiński Z., Zieliński M. (1992). Dyrektywy i sposób ich wypowiadania. Warszawa: Zakład Semiotyki Logicznej Uniwersytetu Warszawskiego Znak – Język – Rzeczywistość, Polskie Towarzystwo Semiotyczne.
Akty prawne
Ustawa (1984). Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe. Dz.U. 2018 poz. 1914, z późn. zm.
Ustawa (1992). Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. Dz.U. 2020 poz. 805, z późn. zm.
Ustawa (1997). Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. Dz.U. 2020 poz. 1444.