@article{b8ba0e6c-2e2d-4c21-b402-40ebdf49f2a4,
author = {Joanna Szulborska-Łukaszewicz},
title = {Wstęp do rozważań na temat sytuacji bułgarskiego teatru po upadku komunizmu},
journal = {Culture Management},
volume = {2006},
number = {Vol. 7},
year = {2006},
issn = {1896-8201},
pages = {163-172},keywords = {teatr bułgarski; zarządzanie teatrem},
abstract = {Podstawowe problemy dyrektorów teatrów bułgarskich nie różnią się generalnie od problemów w polskich teatrach. Dziś są to przede wszystkim kwestie finansowe. W dobie rywalizacji teatru z nowoczesnymi mediami to pieniądze najczęściej decydują o sukcesie przedstawienia. Mając je, można zatrudnić gościnnie popularnego reżysera lub aktora, który podniesie zainteresowanie spektaklem wśród lokalnej społeczności, a także – co najważniejsze – przyczyni się do wzrostu wpływów z biletów. Teatry szukają sponsorów. Po długotrwałych dyskusjach, w grudniu 2005 roku przyjęto wprawdzie ustawę o mecenacie, upoważniającą podmioty gospodarcze do ulg podatkowych z tytułu sponsorowania projektów kulturalnych4, jednak ulgi te można odliczyć od wykazanego na koniec roku dochodu firmy, tymczasem firmy bułgarskie nie tyle nie osiągają dochodów, ile wkładają wiele wysiłku w ich ukrycie. Stąd póki co, wejście w życie tej ustawy nie przesądziło o wzroście zainteresowania podmiotów gospodarczych obszarem kultury. Łatwiej znajdują mecenasów najpopularniejsze sofijskie teatry lub konkretne projekty festiwalowe niż pojedyncze przedstawienia teatrów pozasofijskich. Teatry utrzymują się więc wciąż głównie z dotacji budżetowych, pozyskując – w drodze konkursu – dodatkowe skromne środki z państwowych funduszy celowych.},
doi = {},
url = {https://ejournals.eu/en/journal/zarzadzanie-w-kulturze/article/wstep-do-rozwazan-na-temat-sytuacji-bulgarskiego-teatru-po-upadku-komunizmu}
}