Adam Barbara (2010). Czas, tłum. Małgorzata Dera. Warszawa: Wydawnictwo Sic!
Białkowski Łukasz. (2008). „Sztuka w procesie” jako typ dzieła otwartego. Estetyka i Krytyka, 11(2), 1–9, https://bit.ly/3tG6sAd [odczyt: 3.03.2022].
Brower Holly, Schoorman David, Tan Hwee Hoon (2000). A Model of Relational Leadership: The Integration of Trust and Leader-Member Exchange. Leadership Quarterly, 11(2), 227–250, https://ink.library.smu.edu.sg/lkcsb_research/2431/ [odczyt: 6.03.2022].
Burell Gibson, Morgan Gareth (1979). Sociological Paradigms and Organisational Analysis: Elements of the Sociology of Corporate Life. London: Routledge.
Clayton Mike (2011). Zarządzanie czasem. Jak efektywnie planować i realizować zadania, tłum. Katarzyna Zimnoch. Warszawa: Edgard.
Czaja Stanisław (2011). Czas w ekonomii. Sposoby interpretacji czasu w teorii ekonomii i w praktyce gospodarczej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
Czerny Mirosława (2011). Geograficzne studia nad dziedzictwem – rola turystyki w postrzeganiu i użytkowaniu obiektów dziedzictwa [w:] Elżbieta Puchnarewicz (red.), Dziedzictwo kulturowe regionów świata i jego znaczenie w turystyce, 33-42, https://tiny.pl/9s4z9 [odczyt: 5.05.2022].
De Volder Maurice (1979). Time Orientation: A Review. Psychologica Belgica, 19(1), 61–79.
Dymarczyk Waldemar (2007). Kultura organizacyjna – temporalne implikacje. W: Krzysztof T. Konecki, Piotr Chomczyński (red.), Zarządzanie organizacjami. Kulturowe uwarunkowania zarządzania zasobami ludzkimi. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 77–98.
Fermigier Andre (1991). La bataille de Paris : Des Halles a la Pyramide. Chroniques d’urbanisme. Paris: Gallimard.
Fołtyn Hanna (2012). Czas w życiu i pracy. Warszawa: Wydawnictwo Key Text.
Gaweł Łukasz, Kostera Monika (red.) (2018). Etnografie instytucji dziedzictwa kulturowego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Gupta Ritu, Hershey Douglas (2019). Time Perspective as an Antecedent of Trust in a Manager and Its Impact on Employee Attitudes. Time & Society, 28(1), https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0961463X17716552 [odczyt: 3.03.2022].
Hartog François (2015). Regimes of Historicity: Presentism and Experiences of Time. New York: Columbia University Press.
Hartog François (2021). The Museum and Temporalization. Time & Society, 30(4), 462–476.
Hassard John (2002). Essai: Organizational Time: Modern, Symbolic and Postmodern Reflections, Organization Studies, 23(6), 885–892.
Heppell Michael (2013). Jak zaoszczędzić godzinę dziennie. Sprawne zarządzanie czasem, tłum. Marcin Dorosz. Gliwice: Wydawnictwo Helion.
Ingarden Roman (1987). Książeczka o człowieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Janssen Onne, Van Yperen Nico (2004). Employees’ Goal Orientations the Quality of Leader-Member Exchange and the Outcomes of Job Performance and Job Satisfaction. Academy of Management Journal, 47(3), 368–384, https://bit.ly/3pTSMjT [odczyt: 2.03.2022].
Koc-Kozłowiec Beata (2016). Szczęście i perspektywa postrzegania czasu. Logos i Ethos, 1, 123–141.
Kolbuszewska Jolanta (2013) „Omnia tempus habet” – o problemach ujmowania i definiowania czasu w nauce i kulturze (przegląd stanowisk), http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_17951_rh_2013_35_201/c/1156-930.pdf [odczyt: 19.03.2022]
Kostera Monika (2013). Helikon S.A., czyli o sztuce, zarządzaniu i inspiracji. Culture Management, 6(2), 46–53, https://www.academia.edu/6305310/Helikon_SA_czyli_o_sztuce_zarz%C4%85dzaniu_i_inspiracji [odczyt: 1.03.2022].
Kostera Monika (2015). Collage narracyjny. W: Monika Kostera, (red.), Metody badawcze w zarządzaniu humanistycznym. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie SEDNO, 81–93.
Kowalska Samanta (2018). Dziedzictwo kulturowe w świetle wybranych regulacji i implikacji prawa międzynarodowego. W: Samanta Kowalska (red.), Dziedzictwo kulturowe – aksjologia i transgraniczność, 151–168, https://tiny.pl/9swcr [odczyt: 2.05.2022].
Lewandowski Mateusz (2011). Sprawność zarządzania instytucjami kultury. Studia Ekonomiczne, 168, 139–151.
Lewicki Mikołaj (2018). Przyszłość nie może się zacząć. Polski dyskurs transformacyjny w perspektywie teorii modernizacji i teorii czasu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Lis Bartek, Walczyk Jakub (2021). Wszechpraca i nadprodukcja w kulturze. Okołopandemiczne refleksje na marginesie badań pracowników i pracownic poznańskiego pola kultury. Zarządzanie w Kulturze, 22(2), 141–157.
Małopolski Instytut Kultury. Kompetencje kadr kultury a rozwój kapitału społecznego, http://badania-w-kulturze.mik.krakow.pl/files/Kompetencje-kadr-kultury_raport.pdf [odczyt: 07.03.2022].
Michelet Jules (1973). The People. Urbana. IL: University of Illinois Press.
Nuttin Joseph, Lens Willy (1985). Future Time Perspective and Motivation: Theory and Research Method. NJ: Leuven University Press & Erlbaum.
Olejniczak Aneta (2013). Efektywne zarządzanie czasem – wybrane zagadnienia. Marketing instytucji naukowych i badawczych, 7(1), http://minib.pl/efektywne-zarzadzanie-wybrane-zagadnienia/ [odczyt: 4.03.2022].
Orlik Piotr (red.) (2011). Aporie czasu. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii.
Paixao Maria, Abreu Manuel, Leans Willy (2012). Motivation, Future Time Perspective and Vocational Planning Behawior. W: Dmitry A. Leontiev (red.), Motivation, Consciousness and Self-Regulation, New York: Nova Science Publishers, 41–63.
Petrykowski Piotr (2013). Dziedzictwo kulturowe a miejsce i czas. Studia Edukacyjne, 28, https://bit.ly/3hPZQd0 [odczyt: 5.03.2022].
Piecuch Teresa, Szczygieł Elżbieta (red.) (2019). Work-life balance w teorii i praktyce funkcjonowania współczesnych organizacji. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej.
Politis John (2003). The connection between trust and knowledge management: What are its implications for team performance. Journal of Knowledge Management, 7(5), 55–66, https://bit.ly/3J4k5j1 [odczyt: 5.03.2022].
Popiołek Katarzyna, Chudzicka-Czupała Agata (red.) (2010). Czas w życiu człowieka. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Regionalne Obserwatorium Kultury (n.d.). Podnoszenie kompetencji kadr kultury w domach, centrach i ośrodkach kultury, https://instytutkorfantego.pl/wp-content/uploads/2019/02/Ogolnopolska-diagnoza-podnoszenia-kompetencji-kadr-kultury-w-domach-centrach-i-osrodkach-kultury.pdf [odczyt: 8.03.2022].
Rezmer Kamil (2020). Metody i techniki zarządzania czasem na przykładzie studentów wydziału zarządzania Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Zarządzanie, 2, 193–206, https://bit.ly/3KzZkMD [odczyt: 5.03.2022].
Roguszczak Michał (2010). Zarządzanie czasem pracy menedżera. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.
Seiwert Lothar J. (2019). Spiesz się powoli. Więcej czasu w zwariowanym świecie, tłum. Roman Nacht. Katowice: Wydawnictwo KOS.
Seiwert Lothar J. (2005). Zarządzanie czasem. Bądź panem własnego czasu, tłum. Ewa Schauz. Warszawa: Agencja Wydawnicza Placet.
Sekścińska Katarzyna, Goszczyńska Maryla, Maison Dominika (2017). Rola perspektywy czasowej   działaniach ekonomicznych – perspektywa psychologiczna. Psychologia Wychowawcza, 12, 63–84, http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ceon.element-9943f506-28d0-35e4-99fb-5fcccd3b1730/c/pdf-01.3001.0011.7855.pdf [odczyt: 18.03.2022].
Sierpińska Małgorzata (2013). Zarządzanie czasem jako umiejętność wpływająca na skuteczność organizacji pracy menadżera. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 9, 16–28, https://reader.digitarium.pcss.pl/dlibra/publication/381445/edition/359434/content?ref=struct [odczyt: 6.03.2022].
Skutnik Jolanta (2016). Kompetencje kadr kultury – między użytecznością a mądrością. Dyskursy Młodych Andragogów, 17, 229–245, http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-7f496a01-9ff5-49db-8f7f-fa48be89fee9 [odczyt: 7.03.2022].
Stewart Dorothy M. (red.) (2002). Praktyka kierowania, tłum. Andrzej Ehrlich. Warszawa: PWE.
Stoińska Joanna (2019). Zarządzanie sobą w czasie i jego znaczenie dla osiągania celów zawodowych i osobistych. Debiuty Naukowe Studentów Wyższej Szkoły Bankowej, 19, 103–119, https://bit.ly/3CtpC00 [odczyt: 06.03.2022].
Sztompka Piotr (2005). Socjologia zmian społecznych, tłum. Jacek Konieczny. Kraków: Znak.
Tarkowska Ewa (1987). Czas w społeczeństwie. Problemy, tradycje, kierunki badań. Wrocław: Wydawnictwo IFIS PAN.
Tarkowska Ewa (1992). Czas w życiu Polaków. Wyniki badań, hipotezy, impresje. Warszawa: Wydawnictwo IFIS PAN.
Tomaszewska-Lipiec Renata (2009). Czas wolny w kontekście czasu pracy, Pedagogika Pracy, 54, 63–71, https://repozytorium.ukw.edu.pl/bitstream/handle/item/6607/Czas
%20wolny%20w%20kontek%C5%9Bcie%20czasu%20pracy.pdf?sequence=1&isAllowed=y [odczyt: 19.03.2022].
Tracy Brian (2009). Zarządzanie czasem, tłum. Grzegorz Siwek. Warszawa: Muza.
Tracy Brian (2021). Zrób to teraz! Przejmij kontrolę nad swoim czasem i życiem, tłum. Tomasz F. Misiorek. Gliwice: Helion SA.
Trompenaars Fons, Hampden-Turner Charles (2002). Siedem wymiarów kultury. Znaczenie różnic kulturowych w działalności gospodarczej, przeł. Bogumiła Nawrot. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
Wójtowicz Andrzej (2001). Pojęcie czasu w nauce, sztuce i religii. Poznań: Ośrodek Wydawnictw Naukowych.
Zimbardo Pilip G., Boyd John N. (2009). Paradoks czasu, tłum. Anna Cybulko, Marcin Zieliński. Warszawa: PWN.
Zimnowłocka-Łozyk Ewa (2011). Wypalenie zawodowe a umiejętność zarządzania stresem, czasem i sobą. W: Zdzisława Janowska (red.), Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, t. 4. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 327–337.