Bagenal J., Zenone M., Maani N., Barbic S. (2023). „Embracing the non-traditional: alcohol advertising on TikTok”. BMJ Global Health, 8, s. 1–4.
Barrot J.S. (2020). „Scientific mapping of social media in education: A decade of exponential growth”. Journal of Educational Computing Research, 59 (4), s. 645–668. https://doi.org/10.1177/0735633120972010.
Bhimani H., Mention A., Barlatier P. (2019). „Social media and innovation: A systematic literaturę review and future research directions”. Technological Forecasting and Social Change, 144, s. 251–269. https://doi.org/10.1016/j.techfore.2018.10.007.
Budna K., Czyrska A., Kiskiel K., Krysztopowicz A., Zaremba I. (2023). „TikTok jako kanał komunikacji marketingowej młodych ludzi”. Akademia Zarządzania, 7 (2), s. 85–99.
Czakon W. (2013). „Zastosowanie studiow przypadku w badaniach nauk o zarządzaniu”.W: W. Czakon (red.). Podstawy metodologii badań w naukach o zarządzaniu (s. 93–97). Warszawa: Wolters Kluwer.
De Leyn Y., De Wolf R., Abeele M., De Marez L. (2022). „In-between child’s play and teenage pop culture: tweens, TikTok & privacy”. Journal of Youth Studies, 25 (8), s. 1108–1125.
Fiallos A., Fiallos C., Figueroa S. (2021). „TikTok and Education: Discovering Knowledge through Learning Videos”. Eighth International Conference on eDemocracy & eGovernment (ICEDEG), Quito, Ecuador, s. 172–176. https://doi.org/10.1109/ICEDEG52154.2021.9530988.
Flick U., Von Kardorff E., Steinke I. (2004). „What is qualitative research? An introduction to the field”. A Companion to Qualitative Research, 1, s. 3–11.
Gilmore R., Beezhold J., Selwyn V., Howard R., Bartolome I., Henderson N. (2022). „Is TikTok increasing the number of self-diagnoses of ADHD in young people?”. European Psychiatry, 65 (Suppl 1), s. 571.
Grewiński M. (2018). „Cyfryzacja i innowacje społeczne – perspektywy i zagrożenia dla społeczeństwa”. Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie, 46 (1), s. 19–29. https://doi.org/10.5604/01.3001.0012.0980.
Haryanto A., Komariah K., Muhammad D. (2021). „Social media and viral marketing analysis of purchase decisions through tiktok applications”. Jurnal Inovasi Bisnis, 9, s. 33–39.
Heese J., Pacelli J. (2023). „The monitoring role of social media”. Review of Accounting Studies, 29 (2), s. 1–41. https://doi.org/10.1007/s11142-023-09757-w.
Kubiak M.J. (2000). Wirtualna edukacja. Warszawa: Wydawnictwo „MIKOM”.
Manca S. (2020). „Snapping, pinning, liking or texting: Investigating social media in higher education beyond Facebook”. The Internet and Higher Education, 44, s. 100707.
Manca S., Ranieri M. (2013). „Is it a tool suitable for learning? A critical review of the literaturę on Facebook as a technology-enhanced learning environment”. Journal of Computer Assisted Learning, 29 (6), s. 487–504.
McCashin D., Murphy C.M. (2023). „Using TikTok for public and youth mental health –A systematic review and content analysis”. Clinical Child Psychology and Psychiatry, 28 (I), s. 279–306.
Montag C., Yang H., Elhai J. (2021). „On the psychology of TikTok use: A first glimpse from empirical findings”. Frontiers in Public Health, 9, s. 1–6.
Morbitzer J. (2015). „O nowej przestrzeni edukacyjnej w hybrydowym świecie”. Labor et Educatio, 3, s. 411–430.
Nair I., Patel S., Bolen A., Roger S., Bucci K., Schwab-Reese L., DeMaria A. (2023). „Reproductive Health Experiences Shared on TikTok by Young People: Content Analysis”. JMIR Infodemiology, 3, s. 1–13.
Nowicka M. (2020). „Młodzi z pokolenia Z i Alpha jako zadanie dla pedagogow, czyli o konieczności ≪łapania fali≫”. Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 44 (4), s. 164–176. https://doi.org/10.34766/fetr.v44i4.436.
Sawicka U. (2021). „TikTok w kontekście wspolnoty – relacje i reakcje użytkownikow aplikacji w czasie pandemii”. Media – Kultura – Komunikacja Społeczna, 17 (2021), s. 177–192.
Sęk M. (2015). „Dobor proby przy pomocy metody kuli śniegowej (snowball sampling)”. W: B. Fatyga (red.). Praktyki badawcze (s. 59–66). Warszawa: Instytut Stosowanych Nauk Społecznych UW.
Song W. (2021). „Psychological characteristic of contemporary young people from TikTok Videos”. Psychiatria Danubinam, 33 (7), s. 76–78.
Tajvidi M., Richard M.O., Wang Y., Hajli N. (2020). „Brand co-creation through social commerce information sharing: The role of social media”. Journal of Business Research, 121, s. 476–486.
Tanaś M. (2016). Nastolatki wobec internetu. Warszawa: Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa NASK.
Tereszkiewicz A. (2022). „TikTok – przegląd badań naukowych”. Media i Społeczeństwo, 16, s. 211–231.
TikTok (2023). „10,6 milionow aktywnych użytkownikow każdego miesiąca. Wspierająca się społeczność TikToka w Polsce dzieli się unikalnymi historiami, tworzy więzi i kreuje bohaterow ”.
TikTok, 23.10.2023. Pobrano z: https://newsroom.tiktok.com/pl-pl/pl-tiktok-community (dostęp: 19.02.2024).
Treścińska A. (2023). Social media. IAB Polska, 31.05.2023. Pobrano z: https://www.iab.org.pl/bez-kategorii/social-media-2023-pierwsza-edycja-raportu-gemius-pbi-i-iab-polska-juz-dostepna/ (dostęp: 19.02.2024).
Veterlaus J.M., Winter M. (2021). „TikTok: an exploratory study of young adults’ uses and gratifications”. The Social Science Journal, 58, s. 1–20.
Wittenberg A. (2023). „Wybiła godzina TikToka w Europie. Unijni urzędnicy muszą pozbyć się chińskiej aplikacji”. Dziennik Gazeta Prawna, 27.02.2023. Pobrano z: https://serwisy.gazetaprawna.pl/media/artykuly/8667792,tiktok-w-europie-zakaz-komisja-europejska-chinska-aplikacja.html (dostęp: 24.02.2024).