FAQ

Zarządzanie wizerunkiem i strategie komunikacyjne Teatru 13 Rzędów Jerzego Grotowskiego – rekonesans

Data publikacji: 27.11.2024

Zarządzanie w Kulturze, 2024, Tom 25, Numer 1–2, s. 199 - 212

https://doi.org/10.4467/20843976ZK.24.020.20138

Autorzy

Dariusz Kosiński
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
https://orcid.org/0000-0001-8502-8827 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Zarządzanie wizerunkiem i strategie komunikacyjne Teatru 13 Rzędów Jerzego Grotowskiego – rekonesans

Abstrakt

The article proposes a very preliminary reconnaissance of the strategies and methods used and developed by the world-renowned Polish artist and theatre researcher Jerzy Grotowski (1933–1999) to create and manage a socially attractive image of himself and of the institution he run. It presents several basic ways and strategies of creating and managing these images developed in the Opole period of Grotowski’s activity (1959–1965), including Ludwik Flaszen’s comments and the ways in which the Theatre’s own publications, photography, radio and film are used as tools for creating and communicating the image.

Bibliografia

Pobierz bibliografię

Bielska Urszula (2021). Wojtek. Nie samym Grotowskim żyłamWspomnienia i refleksie, Kraków: żywosłowie.

Elster Michael (1963). List z Opola, prod. Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna i Filmowa w Łodzi, fragment ze scenami ze spektaklu: http://www.grotowski.net/mediateka/wideo/fragment-spektaklu-tragiczne-dzieje-doktora-fausta [odczyt: 6.08.2024].

Flaszen Ludwik (2014). Grotowski & Company. Źródła i wariacje, wstęp Eugenio Barba. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego.

Grotowski Jerzy (1968). Towards a Poor Theatre, pref. Peter Brook. New York: Simon and Schuster.

Grotowski Jerzy (2007). Ku teatrowi ubogiemu, oprac. Eugenio Barba, przedm. Peter Brook, przekł. z jęz. ang. Grzegorz Ziółkowski, red. wyd. pol. Leszek Kolankiewicz. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego.

Kocur Mirosław (2001). Grotowski jako dzieło sztuki. Pamiętnik Teatralny, 1–2, 122–137.

Kosiński Dariusz (2007). Polski teatr przemiany. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego (seria: Ścieżka Teatru i Kultury).

Kosiński Dariusz (2009). Grotowski. Przewodnik. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego.

Kosiński, Dariusz (2015). Grotowski. Profanacje. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego.

Kosiński Dariusz (2018). Farsy-misteria. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego w Teatrze 13 Rzędów (1959–1960). Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego (seria: Przedstawienia Jerzego Grotowskiego).

McKenzie Jon (2011). Performuj, albo… od dyscypliny do performansu, wstęp i przekł. Tomasz Kubikowski. Kraków: TAiWPN Universitas.

Osiński Zbigniew (1980). Grotowski i jego Laboratorium. Warszawa: Państwowy Instytut Wy- dawniczy (seria: Artyści).

Polska Kronika Filmowa (1960). Kain, temat Polskiej Kroniki Filmowej 12 A/60, zdjęcia: Antoni Staśkiewicz, produkcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Warszawa, https://grotowski.net/mediateka/wideo/kain [odczyt: 6.08.2024].

Informacje

Informacje: Zarządzanie w Kulturze, 2024, Tom 25, Numer 1–2, s. 199 - 212

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski: Zarządzanie wizerunkiem i strategie komunikacyjne Teatru 13 Rzędów Jerzego Grotowskiego – rekonesans
Angielski: Image Management and Communication Strategies of Jerzy Grotowski’s Theater of 13 Rows: Reconnaissance

Autorzy

https://orcid.org/0000-0001-8502-8827

Dariusz Kosiński
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
https://orcid.org/0000-0001-8502-8827 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

Publikacja: 27.11.2024

Otrzymano: 29.01.2024

Zaakceptowano: 01.05.2024

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY  ikona licencji

Finansowanie artykułu:

brak źródeł

Udział procentowy autorów:

Dariusz Kosiński (Autor) - 100%

Informacje o konflikcie interesów:

brak konfliktu interesów

Informacje o autorze:

Dariusz Kosiński – badacz teatralny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Główny nurt jego badań stanowi polska tradycja teatralna i performatywna, którą łączy z analizami współczesnych przedstawień i dramatów społecznych, m.in. związanych z katastrofą smoleńską. Był współzałożycielem i przez kilkanaście lat pracownikiem Katedry Performatyki na Wydziale Polonistyki UJ. W latach 2010–2013 był dyrektorem programowym Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. W latach 2014–2018 był zastępcą dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od roku 2016 współpracuje jako krytyk teatralny z „Tygodnikiem Powszechnym”. W roku 2020 założył z Katarzyną Woźniak „żywosłowie.wydawnictwo”. Jest jego dyrektorem programowym i redaktorem. Najważniejsze publikacje: Polski teatr przemiany (2007), Teatra polskie. Historie (2010; przekłady: niemiecki, chiński, rosyjski, angielski), Teatra polskie. Rok katastrofy (2012), Teatr, który nadchodzi? (2023).

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski