List otwarty (2023). Aktorki i Aktorzy Teatru Współczesnego w Szczecinie. List otwarty do widzów Teatru Współczesnego, https://e-teatr.pl/szczecin-list-otwarty-do-widzow-teatru-wspolczesnego-46314 [odczyt: 6.08.2024].

Arbaczewski Daniel (2024). Współczesna rola instytucji kultury, czyli teatr bliżej widza. MICET – Muzeum Interaktywne Centrum Edukacji Teatralnej w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, https://epale.ec.europa.eu/pl/blog/wspolczesna-rola-instytucji-kultury-czyli-teatr-blizej-widza [odczyt: 6.08.2024].

Bednarek Michalina (2020). Dyrektor katowickiego teatru sprzedaje z żoną warzywa i owoce. „Zatrudniamy też naszych aktorów”. Gazeta Wyborcza, 27 kwietnia 2020, https://katowice.wyborcza.pl/katowice/7,35063,25900408,kryzysowy-warzywniak-ratuje-w-czasie-epidemii-zamkniety-teatr.html [odczyt: 6.08.2024].

Buchwald Dorota (2017). Instytucja. Obrona konieczna. Dialog, 7–8, 5–19.

Celiński Artur et al. (2016). DNA Miasta. Miejskie polityki kulturalne. Edycja 2016, Fundacja Res Publica im. Henryka Krzeczkowskiego, https://nck.pl/badania/raporty/raport-dna-miasta-miejskie-polityki-kulturalne [odczyt: 6.08.2024].

Chmielewski Adrian R. (2023). Transfuzje. Rozmowa z Pawłem Sztarbowskim. Notatnik Teatralny, 90–91, 304-313.

Datko Anna, Necel Ryszard (2011). Nowoczesna instytucja kultury. Raport z badań. Poznań: Instytut Socjologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.

Drewniak Łukasz (2016). K/90: Efekt na wynos, https://teatralny.pl/opinie/k90-efekt-na-wynos,1376.html [odczyt: 29.08.2024].

Dworakowska Zofia (2018). „Mamy dzienną pracę i nocną pracę”. W: Ewa Guderian-Czaplińska, Stanisław Godlewski (red.), Kolektywy teatralne, artystyczne i badawcze. Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, 33–47.

Frankiewicz Lena (2023). Mediacje. Konflikt jako szansa. Rozmowa z Pawłem Dobrowolskim. Notatnik Teatralny, 92, 64–66.

Gierat-Bieroń Bożena, Gajda Kinga Anna, Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2021). Samorządy miejskie wobec sektora kultury w czasach kryzysu pandemicznego. Kraków: Wydawnictwo Attyka.

Guderian-Czaplińska Ewa, Godlewski Stanisław (red.) (2018). Kolektywy teatralne, artystyczne i badawcze. Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Kanikowski Piotr (2023). Teatr bez pieniędzy. Nie będzie spektakli ani darmowej edukacji teatralnej. Gazeta Legnicka, 26 czerwca 2023 roku, https://tulegnica.pl/artykul/teatr-bez-pieniedzy/1450377 [odczyt: 6.08.2024].

Kazimierczak Szymon (2016). Sztuka na kwadracie. Teatr, 3, https://teatr-pismo.pl/5450-sztuka-na-kwadracie/ [odczyt:30.08.2024].

Kędziora Alicja, Orzechowski Emil, Szulborska-Łukaszewicz Joanna, Zdebska-Schmidt Joanna (2014). Artysta czy menedżer? Instytucja artystyczna – świątynia czy fabryka sztuki? W: Alicja Kędziora et al. (red.), Z kulturą o kulturze. Kultura pod ścianą. Kraków: Wydawnictwo Attyka (seria: Biblioteka Zarządzania Kulturą, 14), 115–156.

Kędziora Alicja (2018). Krakowskie sceny nieinstytucjonalne – diagnoza. W: Alicja Kędziora, Joanna Szulborska-Łukaszewicz (oprac. i red.), Teatry w Krakowie 2016–2017. Kraków: Wydawnictwo Attyka, 115-136.

Klaić Dragan (2014). Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł. Edyta Kubikowska. Warszawa–Lublin: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury. Kultura i dziedzictwo narodowe w 2022 r., GUS, https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/kultura-turystyka-sport/kultura/kultura-i-dziedzictwo-narodowe-w-2022-r-,2,20.html [odczyt: 6.08.2024].

Maciejewska Małgorzata (2023). Kierunki zmian. Rozmowa z Ulą Kijak. Notatnik Teatralny, 92, 42–51.

Minałto Jarosław (2023). Nasilenie. Publiczność ma głos. Notatnik Teatralny, 92, 142–146. Narodowy Program Kultury „Rozwój Instytucji Artystycznych” na lata 2004–2013 (2004), https://www.mkidn.gov.pl/media/docs/2019/20190617_Narodowa_Strategia_Rozwoju_Kultury_2004-2013_(2004).pdf [odczyt: 6.08.2024].

Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004–2013 (2004), http://www.mkidn.gov.pl/media/docs/2019/20190617_Narodowa_Strategia_Rozwoju_Kultury_2004-2013_(2004).pdf [odczyt: 6.08.2024].

Niedurny Katarzyna (2023). Kolektyw jako szansa. Notatnik Teatralny, 92, 78–82.

Nowak Maciej (2017). My, czyli nowy teatr publiczny. W: Marta Keil (red.), Odzyskiwanie tego, co oczywiste. O instytucji festiwalu = Reclaiming the Obvious. On the Institution of the Festival. Warszawa–Lublin: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne, 181–189.

Omylak Maciej (2023). Krytyka instytucji. Rozmowa Macieja Omylaka z Pawłem Dobrowolskim. Notatnik Teatralny, 90–91, 298–303.

Paczyńska Agnieszka, Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2021). Annex 3. Country Report: Poland. Mapping Social Dialogue in the Commercial Live Performance Sector in Bulgaria, Czechia, Poland, Romania and Serbia, https://uniglobalunion.org/wp-content/uploads/final_report_-_english.pdf [odczyt: 6.08.2024], 75–92.

Płoski Paweł (2009). Przemiany organizacyjne teatru w Polsce w latach 1989–2009. Raport opracowany na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Prawne, organizacyjne i ekonomiczne aspekty funkcjonowania życia teatralnego we Francji (2000). Warszawa: Instytut Francuski w Warszawie oraz Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza [materiał na seminarium z cyklu „Problemy zarządzania instytucjami życia teatralnego we Francji”, w dyspozycji autorki].

Rochowska Anna (2023). Fragment koncepcji programowej i organizacyjnej dla TR Warszawa. Notatnik Teatralny, 92, 63.

Rozhin Andrzej (kier. projektu) (2003). Raport o stanie polskiego teatru za rok 2001, oprac. Magda Krzykała et al. Warszawa: ZASP.

Statut Teatru „Łaźnia Nowa”, załącznik do Uchwały Nr LIV/1507/21 Rady Miasta Krakowa z dnia 24 marca 2021 r.

Suchan Jarosław (2011). Instytucje publiczne, czyli jakie? W: Bogdan Sobieszek (red.), Regionalny Kongres Kultury 2011. Raport. Łódź: Łódzki Dom Kultury.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2009). Polityka kulturalna w Krakowie. Kraków: Attyka (seria: Biblioteka Zarządzania Kulturą, 2).

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2010). Czy Kraków ma szansę stać się prężnym europejskim ośrodkiem teatralnym? Rozważania na temat potencjału Krakowa w kontekście gminnego projektu Strategii Rozwoju Kultury w Krakowie. Zarządzanie w Kulturze, 11, 55–80.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2014a). Kierunki polityki kulturalnej w Polsce (1989–2014). W: Alicja Kędziora, Łukasz Gaweł (red.), Szalony, kto nie chce wyżej, jeżeli może. Księga jubileuszowa Profesora Emila Orzechowskiego. Kraków: Wydawnictwo Attyka, 381–412.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2014b). Publiczne czy prywatne? O zarządzaniu instytucjami artystycznymi w Polsce. Zarządzanie w Kulturze, 15(3), 251–275.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2015). Artysto Scen Polskich, powiedz nam z czego żyjesz? Raport z badań. Kraków: ZASP – Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru Filmu Radia i Telewizji.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2016). Miejsce teatru w polityce kulturalnej państwa i samorządów. Teatry krakowskie. W: Karolina Prykowska-Michalak (red.), System organizacji teatrów w Europie. Warszawa: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, 291–321.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2017a). Na początku była publiczność. O funkcjach teatru w XXI wieku. W: Joanna Szulborska-Łukaszewicz et al. (red.), Edukacja dla teatru a pedagogika teatralna. Idee i praktyka, przekł. i redakcja tekstów z języka niemieckiego Aleksandra Mazur, Michał Nocoń. Kraków: Wydawnictwo Attyka, 24–42.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (oprac. i red.) (2017b). Program Rozwoju Kultury w Krakowie do roku 2030. Kraków: Urząd Miasta Krakowa. Wydział Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Szulborska-Łukaszewicz Joanna (2019). Dokąd zmierzamy? Wokół konstytucji sektora kultury w Polsce. W: Ewa Kocój, Joanna Szulborska-Łukaszewicz, Alicja Kędziora (red.), Zarządzanie w sektorze kultury. Między teorią a praktyką. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 49–69.

Szulborska-Łukaszewicz, Joanna (2021). Problemy artystów-wykonawców i podmiotów prywatnych zajmujących się produkcją i organizacją występów na żywo w Polsce w kontekście dialogu społecznego. Przypadek teatru. W: Agnieszka Konior, Olga Kosińska, Anna Pluszyńska (red.), Badania w sektorze kultury. Przyszłość i zmiana. Kraków: Wydawnictwo Attyka (seria: Biblioteka Zarządzania Kulturą, t. 22), 211–246.

Teatr w Polsce 2019. Dokumentacja sezonu 2019/2020 (2020). Warszawa: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego.

Ustawa z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 87.

Waligóra Katarzyna (2023). Świadome „tak”. Koordynacja intymności. Notatnik Teatralny, 92, 70–75.

Wenzel Michał (2015). O czym myślimy, gdy mówimy o polityce kulturalnej. Magazyn Miasta, 4(12), 33–44.

Wielecki Krzysztof (2024). Rozmowa Anny Karnej z prof. Krzysztofem Wieleckim wokół książki „Kultura versus kultura masowa”. Audycje kulturalne Narodowego Centrum Kultury 28 lutego 2024 roku, https://audycjekulturalne.pl/kultura-versus-kultura-masowa/ [odczyt: 6.08.2024].

Zdebska-Schmidt Joanna (2016). Autorskie dyrekcje w teatrach instytucjonalnych. Kraków: Wydawnictwo Attyka (seria: Arte et Ratione, 4).