Dom kultury jako instytucja upowszechniania kultury wśród osób dorosłych
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEDom kultury jako instytucja upowszechniania kultury wśród osób dorosłych
Data publikacji: 01.09.2011
Zarządzanie w Kulturze, 2011, Tom 12, Numer 2, s. 87 - 101
https://doi.org/10.4467/20843976ZK.11.007.0130Autorzy
Dom kultury jako instytucja upowszechniania kultury wśród osób dorosłych
Cultural centre as an institution promoting culture among adults
Cultural institutions are established to fulfil three major functions: creating, promoting and protecting culture. Of those three the main function of cultural centres is promotion. Unfortunately, the latest studies show that those centres do not pay enough attention to older people who have a lot of free time and are financially stable.
It is important for cultural centres’ workers, who create curricula for their facilities, to take into consideration the recipients, their needs, interests, how much time and money they can spend in the cultural centre. Information about offered classes should get to those recipients in the right way and on time. The elements change depending on the recipients’ age. Adults are more aware of their interests than teenagers or children, therefore it is essential for the cultural centres to consider their needs in the curriculum.
Unfortunately, adults and especially older people are very rarely active in social and cultural life. They prefer to spend their free time in passive or even monotonous way. It is probably due to a lack of a proper “preparation” to the old age. The preparation should begin from the youngest age and should include five fields of activity: biological, psychological, intellectual, social and economic.
In order to ensure the right way of preparation, both cultural institutions and their recipients should increase the amount of free time older people spend in cultural centres. It is extremely important especially for older people whose ways of spending spare time may protect them from loneliness and alienation.
B., Jakiej kultury Polacy potrzebują i czy edukacja kulturalna im ją zapewnia? Raport o problemach edukacji kulturalnej w Polsce dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Warszawa 2009.
Gajda J., Pedagogika kultury w zarysie, Warszawa 2006.
Głowacki J., Finansowanie kultury i zarządzanie instytucjami kultury, Kraków 2009. 46 Z. Szarota, Starzenie się…, dz. cyt., s. 154.
Golka M., Od reprodukcji kultury do kreacji, (w:) D. Ilczuk, S. Ratajski (red. nauk.), Edukacja poprzez kulturę. Kreatywność i innowacyjność, Warszawa 2011.
D. Jankowski, Autoedukacja wyzwaniem współczesności, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2000.
Jankowski D., Zróżnicowane rozumienie upowszechniania kultury i jego współczesna wykładnia, (w:) J. Gajda (red.), Współczesne dylematy upowszechniania kultury, Lublin 1991.
Jankowski D., Projektowanie działalności kulturalno-oświatowej, Warszawa 1979.
Jędrzejec W., Edukacja artystyczna – perspektywy, (w:) D. Ilczuk, S. Ratajski (red. nauk.), Edukacja poprzez kulturę. Kreatywność i innowacyjność, Warszawa 2011.
Kamiński A., Czas wolny i jego problematyka społeczno-wychowawcza, Wrocław–Warszawa–Kraków 1965.
Nocuń A.W., Teoretyczne podstawy pracy kulturalno-oświatowej, (w:) T. Pilch, I. Lepalczyk (red.), Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, Warszawa 1995.
Panek A., Aktywność wolnoczasowa seniorów jako profilaktyka, terapia, jako styl i sens życia, „Państwo i Społeczeństwo” VII: 2007, nr 3, Kraków 2007.
Plebańczyk K., Górski P., Oferta kulturalna Krakowa 2005 w opinii jej odbiorców, Kraków 2006.
Sieroń-Galusek D., „Dom dla kultury?” – Kilka uwag na temat tożsamości instytucji kultury, (w:) Ł. Gaweł, E. Orzechowski (red.), „Zarządzanie w Kulturze” 2007, t. 8.
Strent R., Kultura – co to pojęcie dla nas znaczy?, (w:) D. Ilczuk, S. Ratajski (red. nauk.), Edukacja poprzez kulturę. Kreatywność i innowacyjność, Warszawa 2011.
Szarota Z., Starzenie się i starość w wymiarze instytucjonalnego wsparcia na przykładzie Krakowa, Kraków 2010.
Szarota Z., Gerontologia społeczna i oświatowa. Zarys problematyki, Kraków 2004.
Śnieciński M. (red.), D. Lalak, T. Pilch (red. nauk.), Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Warszawa 1999.
Turos L., Andragogika ogólna, Siedlce 1993.
Tyszka A., Uczestnictwo w kulturze. O różnorodności stylów życia, Warszawa 1971.
Wroczyński R., Praca oświatowa, Warszawa 1965.
Ustawa z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1991 roku w sprawie wymagań kwalifi kacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego.
Informacje: Zarządzanie w Kulturze, 2011, Tom 12, Numer 2, s. 87 - 101
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Dom kultury jako instytucja upowszechniania kultury wśród osób dorosłych
Cultural centre as an institution promoting culture among adults
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
ul. Podchorążych 2, 30-084 Kraków, Polska
Publikacja: 01.09.2011
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 3922
Liczba pobrań: 2903