FAQ

Addytywność dziecięcych formatów rozrywkowych

Data publikacji: 18.10.2019

Zarządzanie Mediami, 2019, Tom 7, Numer 3, s. 173-191

https://doi.org/10.4467/23540214ZM.19.012.11123

Autorzy

Łukasz Kasprowski
Uniwersytet SWPS w Krakowie (filia WSE), Uniwersytet SWPS
https://orcid.org/0000-0002-6439-7145 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Pobierz pełny tekst

Tytuły

Addytywność dziecięcych formatów rozrywkowych

Abstrakt

Additivity of Children’s Entertainment Formats

The article points to the dual nature of additivity in children’s entertainment formats taking the form of active and passive in the process of creating, shaping and consuming of content. The study concerns underage show participants and people influencing their decisions and fate in the program show production staff , family, as well as indirectly viewers. The starting point was reflection on the extent to which additivity in this type of show is manifested and what consequences it brings participation of children in entertainment formats, where they are subject to competition on an equal footing with adults? To conduct a thorough analysis of the phenomenon, several research methods were used: audio-visual analysis, case study with in-depth interviews and participatory observation. The study highlights the treatment of minors in product categories, in media organizations, specifically in children’s entertainment formats.

Bibliografia

Anderson Ch., The End of Theory: The Data Deluge Makes the Scientific Method  Obsolete, [b.m.w.] 2008.

Bogunia-Borowska M., Dziecko w świecie mediów i konsumpcji, Kraków 2006.

Bowles S., The Moral Economy: Why Good Incentives Are No Substitute for Good Citizens, Yale 2016.

Brenton S., Cohen R., Polowanie na ludzi. Za kulisami reality TV, Warszawa 2004.

Byung-Chul H., Neoliberalism and New Technologies of Power, London–New York 2016.

Casetti F., Odin R., Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki, [w:] A. Gwóźdź (red.), Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków 1994.

„Dziennik Zachodni, Reaktywacja Idola? To nadprodukcja talenw! [dok. elektr.], https://tiny.pl/t9dpc, cyt. za: 1 NA 1: Gabi Drzewiecka vs Brodka, CGM 2017 [odczyt: 13.12.2018].

Flak Ł., Addytywność dziecięcych formatów rozrywkowych w perspektywie teorii krytycznej [praca niepublikowana].

FREMANTLE MEDIA Sp. z o.o., wiadczenie i umowa dot. uczestnictwa w Mam talent, Warszawa 2019.

Kirchner H., Janusz Korczak, pisarz – wychowawca – myśliciel, Warszawa 1997.

Krawczyk-Łaskarzewska A., Serialowe drówki, [w:] D. Bruszewska-Przytuła, A. Krawczyk-Łaskarzewska, P. Przytuła (red.), Seriale w kontekście kulturowym. Format, intertekst, adaptacja, Olsztyn 2017.

Kreft J., Ewolucja strategii transmedialnych korporacji transnarodowych, Gdsk 2012.

Lemos A., Post-Mass Media Functions, Locative Media and Informational Territories: New Ways of Thinking about Territory, Place and Mobility in Contemporary Society, Space and Culture” 2003, nr 13.

Mali giganci na czele widowisk rozrywkowych [dok. elektr.], https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/7-mln-widzow-rancza-mali-giganci-na-czele-widowisk-rozrywkowyc [odczyt: 13.10.2018].

Maniszewska K., Szostek M., Stuglik K., Kompetencja medialna kluczem do sukcesu młodego pokolenia w speczeństwie wiedzy [dok. elektr.], http://www.interklasa.pl/portal/index/dokumenty/interklasa/kompetencja_medialna.pdf ?page=info&action=showdoc&oid=342198 [odczyt: 5.05.2019].

Mittell J., Genre and Television: From Cop Shows to Cartoons in American Culture, Routledge, New York–London 2004.

Moran A., Malbon J., Understanding the Global TV Format, Portland 2006.

Mrozowski M., Spectator in spectaculum. Ukryte osobowości programów telewizyjnych TVP1, TVP2, TVN, Polsat, Studia Medioznawcze” 2010, 1(40).

Niesłony K., Kultura polskiej twórczości audiowizualnej w tworzeniu krajowych adaptacji zagranicznych formaw telewizyjnych, „Pismo Humanistyczne, z. XIII, Katowice 2015.

Osak P., Tomala K.M., O relacjach mdzy telenowe dokumentalną a rzeczywistością, [w:] D. Bruszewska-Przytuła, A. Krawczyk-Łaskarzewska, P. Przytuła (red.), Seriale w kontekście kulturowym. Format, intertekst, adaptacja, Olsztyn 2017.

SAS, Big Data [dok. elektr.], https://cutt.ly/UwuT2jT [odczyt: 2.03.2019].

Sroka W., Rajca M., Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na przykładzie formatu telewizyjnego. Wybrane zagadnienia, Studenckie Zeszyty Naukowe, vol. XX, nr 34, Lublin 2017.

Sobczak B., Retoryka telewizji, Poznań 2018.

Szostak S., Fiction TV Formats in Poland: Why Bother to Adapt?, [w:] A. Esser et al. (red.), Media across Borders: Localizing TV, Film and Video Games, New York 2016.

Woźniak U., Przyjemność instant w formatach rozrywkowych z perspektywy procesów poznawczych i emocjonalnych, Studia de Cultura V, [b.m.w.] 2013.

Zasady udziału w konkursie talenw pt. MAM TALENT [dok. elektr.], https://cutt.ly/xwuY-zJj [odczyt: 13.10.2018].

Zdrodowska M., Telewizja na pograniczach, Kraków 2013.

Informacje

Informacje: Zarządzanie Mediami, 2019, Tom 7, Numer 3, s. 173-191

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Addytywność dziecięcych formatów rozrywkowych

Angielski:

Additivity of Children’s Entertainment Formats

Autorzy

https://orcid.org/0000-0002-6439-7145

Łukasz Kasprowski
Uniwersytet SWPS w Krakowie (filia WSE), Uniwersytet SWPS
https://orcid.org/0000-0002-6439-7145 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Uniwersytet SWPS w Krakowie (filia WSE), Uniwersytet SWPS

Publikacja: 18.10.2019

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Łukasz Kasprowski (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 1648

Liczba pobrań: 1482

<p> Addytywność dziecięcych formatów rozrywkowych</p>