Przeprowadzona analiza ujawnia różnorodność motywacji i okoliczności towarzyszących określonym formom zachowań prowadzących do śmierci, takim jak głodówki, przymusowe wyrzeczenie się środków utrzymania czy śmierć zastępcza. Wspólnym mianownikiem tych działań jest ich ekstremalny charakter, często wynikający z sytuacji przymusu, dramatycznych wyborów czy głębokich przekonań moralnych i etycznych. Każda z tych form generuje unikalne dylematy etyczne, które wymagają rozważenia zarówno intencji podejmującego działanie, jak i obiektywnych konsekwencji jego decyzji. W kontekście głodówki decyzję o powstrzymaniu się od przyjmowania pokarmu można ocenić jako moralnie neutralną lub nawet pozytywną, pod warunkiem, że jest motywowana istotnymi powodami i ma na celu nie samozniszczenie, ale osiągnięcie większego dobra. Z drugiej strony śmierć zastępcza, jak uosabia ją św. Maksymilian Kolbe, stanowi heroiczne poświęcenie życia za inną osobę. Chociaż takie decyzje mogą budzić wątpliwości co do ich zgodności z zasadami moralnymi, kluczowym kryterium ich oceny pozostaje motywacja altruistyczna i brak bezpośrednich zamiarów samobójczych. Ostatecznie każde z analizowanych zachowań wymaga indywidualnego podejścia do oceny moralnej, uwzględniającego kontekst sytuacyjny, intencje i konsekwencje. Przedstawione rozważania wskazują, że etyczna ocena takich działań jest złożona i wieloaspektowa, ale może prowadzić do uznania ich za moralnie akceptowalne, a nawet godne pochwały w określonych okolicznościach. Niniejszy artykuł ma na celu rzucenie światła na kwestię zachowań o ekstremalnych konsekwencjach i przedstawienie kryteriów, które mogą pomóc w ich ocenie moralnej. Mam nadzieję, że ta krótka analiza zainspiruje dalsze badania nad etycznymi aspektami ludzkich ofiar w kontekście suicydologii, integralnej części naszego wspólnego doświadczenia moralnego.

The conducted analysis reveals the diversity of motivations and circumstances accompanying specific forms of behaviors leading to death, such as hunger strikes, compelled renunciation of means of sustenance, or surrogate death. The common denominator of these actions is their extreme nature, often arising from situations of coercion, dramatic choices, or profound moral and ethical convictions. Each of these forms generates unique ethical dilemmas that require consideration of both the actor’s intentions and the objective consequences of their decisions. In the context of a hunger strike, the decision to abstain from food intake can be evaluated as morally neutral or even positive, provided it is motivated by significant reasons and aims not at self-destruction but at achieving a greater good. On the other hand, surrogate death, as exemplified by St. Maximilian Kolbe, represents a heroic sacrifice of life for another individual. While such decisions may raise questions about their alignment with moral principles, the key criterion for their evaluation remains altruistic motivation and the absence of direct suicidal intent. Ultimately, each of the analyzed behaviors requires an individual approach to moral assessment, taking into account the situational context, intentions, and consequences. The considerations presented indicate that the ethical evaluation of such actions is complex and multifaceted but can lead to their recognition as morally acceptable or even commendable under specific circumstances. This article seeks to shed light on the issue of behaviors with extreme consequences and to outline criteria that may aid in their moral evaluation. It is my hope that this brief analysis will inspire further research into the ethical aspects of human sacrifice in the context of suicidology, an integral part of our shared moral experience.