FAQ
Logo of SAP

Tom 29 (2024) Następne

Data publikacji: 02.07.2025

Licencja: CC BY  ikona licencji

Redakcja

Redaktor tematyczny Orcid Waldemar Chorążyczewski, Orcid Robert Degen, Orcid Marcin Hlebionek, Orcid Marek Konstankiewicz, Orcid Bartłomiej Konopa

Sekretarz redakcji Orcid Dariusz Chyła, Orcid Piotr Falkowski

Redaktor Naczelny Eugeniusz Borodij

Zawartość numeru

Studia i materiały

Leszek Pudłowski

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 9-52

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.001.21874
Artykuł opisuje okoliczności ustanowienia Nagrody imienia Kazimierza Konarskiego „Złoty Janus” oraz cyklu Konarski Lectures. Impulsem do tych działań była próba uhonorowania prof. Ryszewskiego prestiżową, międzynarodową Nagrodą Emmetta Leahy’ego. Gdy okazało się to niemożliwe ze względów formalnych, autor zainicjował stworzenie analogicznej nagrody w Polsce. „Złoty Janus” to wyróżnienie przyznawane za wybitne osiągnięcia w dziedzinie archiwistyki i zarządzania dokumentacją. Patronem nagrody został prof. K. Konarski – twórca nowożytnej archiwistyki polskiej, a jej pierwszym laureatem prof. Ryszewski. Równolegle powstała inicjatywa organizowania corocznych wykładów wybitnych, światowych archiwistów nazwanych Konarski Lectures. Inauguracyjny wykład wygłosiła w 2022 r. włosko-kanadyjska uczona prof. L. Duranti, a w kolejnych dwóch latach swoimi przemyśleniami podzielili się dr L. Millar z Kanady i G. Yeo z Wielkiej Brytanii. Wykłady te poruszają aktualne problemy teorii i praktyki archiwalnej w kontekście wyzwań cyfrowego świata. Podsumowując, z chęci uhonorowania prof. Ryszewskiego narodziły się: prestiżowa Nagroda Złotego Janusa, nowe wydanie podręcznika prof. Konarskiego i jego pierwszy przekład na angielski oraz cykl międzynarodowych wykładów Konarski Lectures. Opisane wydarzenia są kolejnym czynnikiem świadczącym o ciągłym dynamicznym rozwoju polskiej archiwistyki i jej rosnącej pozycji na świecie.
Czytaj więcej Następne

Tomasz Michalski

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 55-84

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.003.21876
W artykule przedstawiono dzieje nadzoru nad narastającym zasobem archiwalnym z terenu Kujaw i ziemi dobrzyńskiej, sprawowanego w latach 1950–1982 przez włocławskie struktury Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Bydgoszczy. Utworzony w sierpniu 1950 r. Oddział Powiatowy we Włocławku, funkcjonujący w chwili obecnej jako Oddział Zamiejscowy A rchiwum Państwowego w Toruniu, rozpoczął wówczas proces selekcji i zabezpieczania dokumentacji o wartości historycznej, obrazującej wszelakie dziedziny życia, realizując jeden z najważniejszych postulatów ukształtowanej nowożytnej sieci archiwów państwowych. Warto podkreślić fakt, że metody i doświadczenia, wypracowane w toku długoletniej działalności archiwistów, reform administracyjnych, komputeryzacji itp., służą współcześnie kolejnym pokoleniom pracowników nadzoru.
Czytaj więcej Następne

Anna Laszuk

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 85-101

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.004.21877
Funkcjonowanie państw i społeczeństw w czasach wojen i klęsk żywiołowych ulega zmianom, pojawiają się zjawiska nieplanowane, a ich dokumentowanie nie jest wykonywane według wcześniej ustalonych reguł. Konflikty wojenne w Europie w XIX w. stały się impulsem do organizacji pomocy udzielanej początkowo żołnierzom, a z czasem osobom cywilnym. Struktury te nadal trwają, obecnie pod szyldem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. II wojna światowa, oprócz działań wojennych, przyniosła liczne migracje ludności, najczęściej przymusowe. Agendy Czerwonego Krzyża rozpoczęły wówczas działania o charakterze humanitarnym, nakierowane głównie na poszukiwanie osób zaginionych i kontynuowane po wojnie. Od 1946 r. organizacja, która to koordynowała, czyli Międzynarodowa Służba Poszukiwań, mieściła się w Arolsen w Niemczech. Zbiór dokumentacji zgromadzonej przez nią został w 2013 r. wpisany na listę światową Programu UNESCO „Pamięć Świata”. Dokumentacja przechowywana w Arolsen jest jednak znacznie szersza. Oprócz bowiem zgromadzonych Akt dotyczących uwięzienia w obozach pracy, obozach koncentracyjnych, gettach i więzieniach, Akt robotników przymusowych, Akt osób przesiedlonych, Akt dotyczących poszukiwania dzieci odebranych rodzicom i Centralnej Kartoteki Osobowej, jest tam także dokumentacja własna organizacji z ponad 70 lat jej działania. Od 2019 r. organizacja działa pod nazwą Międzynarodowe Centrum Badania Prześladowań Nazistowskich i prowadzi działalność już nie tylko humanitarną, lecz także badawczą i edukacyjną.
Czytaj więcej Następne

Agnieszka Wróblewska

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 103-119

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.005.21878
Punktem wyjścia artykułu jest omówienie, w jaki sposób rejestracja stanu cywilnego odbywała się przed II wojną światową. W latach przynależności do państw zaborczych na ziemiach polskich ukształtowały się różne porządki prawne. W zaborze rosyjskim i austriackim rejestracji narodzin, małżeństw i zgonów dokonywały głównie osoby duchowne. Po II wojnie światowej, na mocy dekretu Prawo o aktach stanu cywilnego uchwalonego 25 września 1945 r., wprowadzono świecką rejestrację stanu cywilnego na całym terytorium Polski. Urzędy stanu cywilnego powstające na obszarach, na których wcześniej nie istniały, musiały zgromadzić przedwojenną dokumentację metrykalną obywateli. Celem artykułu jest przeanalizowanie aktów prawnych, które wprowadzono, aby umożliwić urzędnikom państwowym przejmowanie ksiąg metrykalnych, a także przedstawienie wyzwań i trudności związanych z pozyskiwaniem tej dokumentacji.
Czytaj więcej Następne

Robert Degen

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 121-127

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.006.21879
W 2005 r. toruński oddział SAP wręczył po raz pierwszy nagrodę za najlepszą pracę dyplomową w zakresie archiwistyki i zarządzania dokumentacją, w konkursie im. Ryszarda Mienickiego. Początkowo inicjatywa była skierowana jedynie do absolwentów studiów archiwistycznych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, jednak od roku 2018 konkurs ma rangę ogólnopolską i corocznie jest finansowo wspierany przez Zarząd Główny Stowarzyszenia. Konkurs cieszy się dużym zainteresowaniem adeptów archiwistyki i zarządzania dokumentacją. Do 2023 r. włącznie, do konkursu wpłynęło 49 prac, w ostatniej edycji zgłoszono ich 11. Tytuł laureata zdobył Michał Dyło, który w UMCS, pod kierunkiem Roberta Stępnia przygotował i obronił pracę licencjacką pt. Aspekty techniczne i organizacyjno-prawne archiwizacji zasobów Internetu.
Czytaj więcej Następne

Waldemar Chorążyczewski, Ada Kluszczyńska, Anna Południak-Chorążyczewska

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 146-161

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.009.21882
Czytaj więcej Następne

Janusz Bonczkowski, Hadrian Ciechanowski

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 170-172

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.012.21885
Czytaj więcej Następne

In memoriam

Jolanta Małgorzata Matuszek

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 207-210

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.023.21896
Czytaj więcej Następne

Janusz Bonczkowski

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 211-213

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.024.21897
Czytaj więcej Następne

Kronika

Władysław Stępniak

Archiwista Polski, Nr 1–2 (104–105), Tom 29 (2024), s. 218-220

https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.24.026.21899
Czytaj więcej Następne