Władysław Stępniak
Archiwista Polski, Nr 1 (102), Tom 27 (2023), s. 89-93
https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.23.006.19776Władysław Stępniak
Archiwista Polski, Nr 2 (103), Tom 28 (2023), s. 7-14
https://doi.org/10.4467/14259893ARPL.23.017.21088W artykule przedstawiono spostrzeżenia dotyczące rozwoju zainteresowania archiwami rodzinnymi w Polsce oraz powstania projektu „Archiwa rodzinne. Zostań rodzinnym archiwistą’’. Jako jeden z przełomowych momentów można wskazać uchwalenie w 1983 r. ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz wprowadzonej w nim instytucji niepaństwowego zasobu archiwalnego. Nie bez znaczenia jest jednak również brak odpowiednich ram prawnych, które regulowałyby współpracę pomiędzy archiwami państwowymi a sektorem niepublicznym. Istotna dla omawianego zagadnienia jest także działalność archiwów społecznych, w tym Ośrodka KARTA. Odnotować należy również wzrost zainteresowania dokumentacją osobistą i rodzinną wynikający z poszukiwania świadectw pracy oraz z popularyzowania się genealogii. Zwiększone zainteresowanie archiwami rodzinnymi doprowadziło do utworzenia punktów konsultacyjnych w archiwach państwowych czy zorganizowania akacji „Zostań rodzinnym archiwistą”. Powołana została również Sekcja Archiwistów Rodzinnych w ramach Stowarzyszenie Archiwistów Polskich.
Władysław Stępniak
Archeion, 119, 2018, s. 456-461
Władysław Stępniak
Archeion, 119, 2018, s. 11-25