Celem artykułu jest przedstawienie teoretycznego zarysu zachodzącej wzajemnej relacji pomiędzy miejskim krajobrazem a człowiekiem i jej wpływu na szczęście jednostki. W artykule omówiono pojęcia szczęścia i miejskiego szczęścia oraz miasta i jego krajobrazu, a także przedstawiono przegląd istniejącej literatury międzynarodowej oscylującej wokół relacji pomiędzy miejskim krajobrazem i miejskim szczęściem, aby w rezultacie przedstawić teoretyczny zarys relacji krajobraz – szczęście. Krajobraz wpływa na dobrostan oraz warunki obiektywne i subiektywne wysokiej jakości życia człowieka, niezależnie od tego, czy zdefiniujemy go jako przestrzeń informacji i źródło znaczeń, czy jako skomplikowany system przestrzenny obejmujący elementy abiotyczne, biotyczne i antropogeniczne. Krajobraz i jego widok tworzy kadr codziennej egzystencji człowieka i oddziałuje na odczucie przywiązania, bezpieczeństwa, doznania estetyczne oraz stanowi źródło niezbędnych dla życia człowieka usług ekosystemowych. Jest istotnym elementem w procesie poznawania i waloryzowania przestrzeni życia człowieka.
