W badaniach nad Sonetami krymskimi orientalizm romantyczny stanowi od dawna ważny problem interpretacyjny. W zakresie relacji intertekstualnych badacze eksponują znaczenie inspiracji Byronowskich dla Mickiewicza; mimo że cykl krymski został poprzedzony mottem z Dywanu Zachodu i Wschodu, niewiele wiadomo o inspirującej roli Goethego. Szkic ma na celu sprawdzenie, czy Sonety krymskie realizują nie tylko Byronowski program ucieczki romantyka na Wschód, lecz również uniwersalistyczny projekt Goethego z Dywanu Zachodu i Wschodu, usytuowany ponad alternatywą klasycyzm – romantyzm oraz po obu stronach tej kulturowej dychotomii. Przynosi analizę porównawczą szeregu motywów, konstytuujących poetycki egzotyzm Goethego i Mickiewicza. Poszukiwania inspiracji goetheańskich w poezji polskiego autora ujawniają ślady utajone, jawne, a także miejsca wspólne w twórczości obu pisarzy i prowadzą do szerszego ujęcia europejskich kontekstów orientalizmu Mickiewicza.
