Artykuł systematyzuje kierunki badań związanych ze stuleciem rosyjskiej rewolucji, wojny domowej i zakończeniem pierwszej wojny światowej. Szczególną uwagę poświęca się „rosyjskiemu Problemowi” na Paryskiej Konferencji Pokojowej w 1919 r. Autorka przywołuje mało znane i nowe fakty świadczące o kontrowersjach między państwami Ententy w ocenie rewolucji w Rosji, reżimu bolszewickiego, poparcia dla Ruchu Białych i integralności terytorium Rosji. Zaprezentowana została analiza mało zbadane aspekty programu W. Wilsona i tajnej dyplomacji USA, w tym rola amerykańskiej grupy eksperckiej Inquiry, misja W. Bullita w Radzieckiej Rosji, rozmowy M. Litwinowa i W. Becklera, plany uznania władzy bolszewików na zajmowanych przez nich w 1919 r. terytoriach.
