Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy, bazuje na literaturze anglojęzycznej, zaś jego celem jest kompleksowa analiza i synteza aktualnej wiedzy na temat specyfiki procesu radzenia sobie z traumatyczną stratą bliskiej osoby, która popełniła samobójstwo, ze szczególnym uwzględnieniem trzech kluczowych aspektów: dynamiki rodzinnej po traumie samobójczej, reakcji emocjonalnych i behawioralnych na traumę po stracie suicydalnej, dostępnych form profesjonalnego wsparcia w żałobie. Z postawionym celem koresponduje przyjęte pole problemowe, które wyraża się w pytaniu: jakie ilustracje empiryczne przedstawione w literaturze anglojęzycznej wskazują, w jaki sposób dynamika rodzinna, reakcje emocjonalne i behawioralne oraz dostępne formy wsparcia warunkują proces radzenia sobie ze stratą suicydalną? W celu uzyskania odpowiedzi na tak postawione pytanie badawcze dokonano przeglądu kluczowych baz danych naukowych, takich jak: PubMed, PsycINFO, Embase oraz Web of Science, poprzez stosowanie kombinacji słów kluczowych: „żałoba suicydalna”, „samobójstwo”, „zaburzenia adaptacyjne”, „trauma”, „wsparcie”, „interwencje terapeutyczne”. Analiza pozyskanych treści opierała się na: porównaniu wyników badań, z uwzględnieniem różnic i podobieństw w obszarze dynamiki rodzinnej, reakcji emocjonalnych i behawioralnych oraz form profesjonalnego wsparcia; interpretacji wyników w kontekście teorii i modeli naukowych dotyczących żałoby suicydalnej; syntezie wniosków z przeglądu w celu określenia kluczowych implikacji teoretycznych i praktycznych.
