Artykuł jest krytyczną analizą wybranych aspektów Strategii Rozwoju Kultury w Krakowie na lata 2010–2014. Szczególną uwagę zwrócono w nim na aspekty Strategii związane z fi nansowaniem działalności kulturalnej oraz zapewnieniem dostępu wszystkich grup społecznych do usług kulturalnych. Przedstawiono rozumienie terminu polityka publiczna oraz określono cechy, jakimi powinna się ona charakteryzować. Następnie przeanalizowano Strategię pod kątem występowania zdefi niowanych cech. W opracowaniu wiele miejsca poświęcono ewaluacji krakowskiej strategii rozwoju kultury ze szczególnym uwzględnieniem doboru wskaźników określających stopień realizacji założonych celów operacyjnych. Przedstawiono wyniki obserwacji sektora kultury, która między innymi dotyczyła oferty krakowskich instytucji kultury, najpopularniejszych form pracy i usług kulturalnych, dopasowania oferty do potrzeb różnych grup wiekowych oraz dostępności instytucji kultury dla mieszkańców Krakowa.
