@article{fe6eeef3-19fb-47ef-9f79-d311e784edcc,
author = {Barbara Sosień},
title = {Du château aux tréteaux, aller et retour : la mélancolie. Analyse textuelle de Capitaine Fracasse de Théophile Gautier},
journal = {Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis},
volume = {2009},
number = {Volume 4, Issue 1},
year = {2009},
issn = {1897-3035},
pages = {129-145},keywords = {},
abstract = {W powieści Théophile’a Gautiera Le Capitaine Fracasse (1863) zamek i teatr decydują o organizacji przestrzeni, w której sytuuje się fabuła utworu. Główny bohater opuszcza swój popadający w ruinę zamek, by wstąpić do trupy wędrownych aktorów i wraz z nimi przemierzać Francję, zanim powróci do rodowej siedziby. Zamek symbolizuje trwałość i niezmienność bytu; teatr, zwłaszcza wędrowny, wydaje się jego przeciwieństwem. Podobnie bohater: jako baron de Sigognac powinien znać swoją pozycję w świecie, jako komediant – może swojego miejsca nieustannie poszukiwać, przyjmując rozmaite role i godząc się na odmiany losu. Analiza sposobu, w jaki Gautier konstruuje świat przedstawiony powieści, a zwłaszcza postać eponimicznego bohatera, pozwala dostrzec niejednoznaczność opozycji: zamek – teatr. Funkcje tych znaków przestrzennych są wobec siebie komplementarne lub nawzajem się wykluczają. Melancholia dostrzegalna jest w zarówno w sferze zamku, jak i w sferze teatru, a dotyczy nie tylko protagonisty, lecz także wielu innych postaci, elementów krajobrazu, architektury, zjawisk atmosferycznych itd. Wyobrażana jest w sposób jawny lub utajony na przestrzeni całego tekstu; wolno uznać, iż Capitaine Fracasse w sposób oryginalny tematyzuje wpisanie melancholii w tkankę powieści.},
doi = {},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/studia-litteraria-uic/artykul/du-chateau-aux-treteaux-aller-et-retour-la-melancolie-analyse-textuelle-de-capitaine-fracasse-de-theophile-gautier}
}