@article{f86cd0ae-30ce-4614-b6da-47f28c0655cb,
author = {Tomasz  Mielczarek},
title = {Polska telewizja programowa po konwersji cyfrowej},
journal = {Zeszyty Prasoznawcze},
volume = {2021},
number = {Tom 64, Numer 4 (248)},
year = {2021},
issn = {0555-0025},
pages = {11-24},keywords = {telewizja linearna; telewizja programowa; konwersja cyfrowa; platformy strumieniowe; oglądalność; linear television; program television; digital conversion; streaming platforms; viewership},
abstract = {Polish Program Television After Digital Conversion

	The aim of this article is to analyze the basic transformations that have taken place in Polish television after the digital conversion. The article is of a synthetic and review character; it uses an informative-descriptive method. The author believes that the decommissioning of analogue TV transmitters in Poland has accelerated the reconfiguration of the broadcasting market and its programming. This process was intensified by changes in the methods of social communication, which often took on a network character. Referring to sociological research, the author believes that watching television depends on various demographic characteristics but mainly on age. Young viewers primarily use streaming platforms. They watch not only television series and feature films made by professionals but also amateur works available (e.g. YouTube). Older viewers prefer linear programming. They pay attention especially to television sagas and news programs, and their needs are probably best met by state television. Broadcasters try to remain in business in two ways. First of all, they expand their offer and introduce to the market more and more specialized programs addressed to the ever narrowing groups of recipients. Secondly, they launch their own streaming platforms to try to attract new viewers.

	STRESZCZENIE

	Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie najważniejszych zjawisk, które wystąpiły w ostatnich latach w polskiej telewizji programowej. Artykuł ma charakter syntetyczny i prze­glądowy; wykorzystuje metodę informacyjno-opisową. Autor uważa, że likwidacja analogo­wych nadajników telewizyjnych w Polsce przyspieszyła rekonfigurację rynku nadawców i ich oferty programowej. Proces ten zintensyfikowały zmiany sposobów komunikacji społecznej, która coraz częściej przybierała charakter sieciowy. Odwołując się do badań socjologicznych, Autor dochodzi do wniosku, że oglądanie telewizji uzależnione jest od różnorodnych cech demograficznych, ale głównie od wieku. Młodzi widzowie korzystają przede wszystkim z platform strumieniowych. Oglądają nie tylko wykonane przez profesjonalistów seriale i filmy fabularne, ale też twórczość amatorską oferowaną np. przez YouTube. Starsi widzo­wie preferują linearną telewizję programową. Zwracają uwagę zwłaszcza na telewizyjne sagi i programy informacyjne, a ich potrzeby bodaj najlepiej zaspokaja telewizja państwowa. Nadawcy próbują utrzymać się na rynku na dwa sposoby. Po pierwsze multiplikują ofertę i wprowadzają na rynek coraz bardziej wyspecjalizowane programy adresowane do coraz węższych grup odbiorców. Po drugie uruchamiają własne platformy strumieniowe, próbując w ten sposób pozyskać nowych widzów.},
doi = {10.4467/22996362PZ.21.023.14286},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/zeszyty-prasoznawcze/artykul/polska-telewizja-programowa-po-konwersji-cyfrowej}
}