TY - JOUR
TI - Bunin, chrześcijaństwo i rewolucja
AU - Kuffel, Józef
TI - Bunin, chrześcijaństwo i rewolucja
AB - Za punkt wyjścia do refleksji na temat rewolucji posłużył dziennik pierwszego rosyjskiego noblisty w dziedzinie literatury Iwana Bunina, w którym opisano wydarzenia 1918- 1919 r. w Moskwie i Odessie. Oryginalny tytuł Окаянные дни sugeruje ich genezę w buncie biblijnego Kaina. Zarówno w owym pisanym na gorąco diariuszu, jak i w powstałym już na emigracji opowiadaniu Bogini Rozumu autor wykorzystał epizody Wielkiej Rewolucji Francuskiej, konstatując uniwersalizm mechanizmów rządzących każdą rewolucją. W artykule odwołano się również do prac francuskich historyków – Georges’a Lenotre’a i Reynalda Sechera, a także szkicu historiograficznego rosyjskiego poety Fiodora Tiutczewa. Na podstawie przeanalizowanego materiału badawczego wysunięta została teza o ontologicznej sprzeczności pomiędzy rewolucją a chrześcijaństwem. Pierwsza propaguje kult Rozumu oraz bunt, i w konsekwencji jest cywilizacją śmierci. Chrześcijaństwo z kolei wyznaje zmartwychwstałego Chrystusa, głosi powszechne zmartwychwstanie umarłych, i jest bezwzględną afirmacją życia.
VL - 2022
IS - Tom XVIII
PY - 2022
SN - 2451-4985
C1 - 2543-9561
SP - 161
EP - 172
DO - 10.4467/25439561KSR.22.012.16364
UR - https://ejournals.eu/czasopismo/kultura-slowian/artykul/bunin-chrzescijanstwo-i-rewolucja
KW - Bunin
KW - rewolucja w Rosji
KW - Wielka Rewolucja Francuska
KW - Wandea
KW - kult Rozumu