Bulandra A., Kościołek J., Zimnoch M. (2015). Mowa nienawiści w przestrzeni publicznej. Raport z badań prasy w 2014 roku. Kraków.
Buss M.D. (2001). Psychologia ewolucyjna. Jak wytłumaczyć społeczne zachowania człowieka? Najnowsze koncepcje. Gdańsk.
Centrum Badania Opinii Społecznej (2018). Dzieci i młodzież w Internecie – korzystanie i zagrożenia z perspektywy opiekunów. Komunikat z badań, nr 129/2018.
Centrum Badania Opinii Społecznej (2018). Korzystanie z Internetu. Komunikat z badań, nr 62/2018.
Connell I. (1998). Mistaken Identities: Tabloid and Broadsheet News Discourses. The Public, no. 5 (3), s. 11–31.
Dąbrowska A., Nowakowska A. (2005). Życzliwość i agresja w języku i kulturze. Wrocław.
Dziwak E. (2016). Homo sapiens w społeczeństwie informacyjnym. Kognitywistyka i Media w Edukacji, nr 1, s. 98–110.
Dziwak E. (2017). Publiczność medialna a potencjał aktywizacyjny Internetu. Kognitywistyka i Media w Edukacji, nr 1, s. 21–33.
Fiut S.I. (2006). Media & Internet. Szkice filozoficzno-poznawcze z lat 2000-2006. Kraków.
Forum Blog Gdańsk (2015). Rozmowa: Czy w Internecie komunikujemy się mówiąc inaczej niż poza nim? [https://www.youtube.com/watch?v=ph1NlusPSCI; 22.12.2018].
Global Dignity Poland (2016). Wilki i owce w Internecie, czyli raport na temat hejtu wśród młodzieży [http://brpd.gov.pl/sites/default/files/iqs_raport_z_badania.pdf; 20.12.2018].
Juza M. (2015). Hejterstwo w komunikacji internetowej. Charakterystyka zjawiska, przyczyny i sposoby przeciwdziałania. Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja, nr 25, s. 27–50.
Kozłowska A. (2018). Jak słowa tracą moc. Wywiad z Wojciechem Żełańcem [https://przekroj.pl/kultura/jak-slowa-traca-moc-aleksandra-kozlowska; 27.01.2018].
Krejtz K. (2012). Poziom kultury wypowiedzi internetowych i jego determinanty – wnioski z analizy treści wpisów polskich internautów. W: K. Krejtz (red.). Internetowa kultura obrażania? [https://www.komentujnieobrazaj.pl/kno/koraport.pdf?fbclid=IwAR1SGfbHa0uT8PtKLXMkEI-xnY-NB2 rygGZEx67c9Ep5OQ29dEyRwEx5Vg; 4.02.2018].
Langer J. (1998). Tabloid Television: Popular Journalism and the „Other News”. London–New York.
Matlak S. (2017). Status ontologiczny mowy nienawiści, Naukowy Przegląd Dziennikarski, nr 24/2017, s. 101–111.
McQuail D. (2008). Teoria komunikowania masowego, przeł. M. Bucholc, A. Szulżycka. Warszawa.
Miejski słownik slangu i mowy potocznej [http://www.miejski.pl/; 22.12.2018].
Stasiewicz S. (2017). Hejt – zło odwieczne czy kulturowy nowotwór. W: J. Dynkowska, N. Lemann, M. Wróblewski, A. Zatora (red.). Hejterstwo. Nowa praktyka kulturowa? Geneza, przypadki, diagnozy (s. 13-24). Łódź.
Szpunar M. (2010). Granice wolności słowa w Internecie. W: P. Francuz, S. Jędrzejewski (red). Nowe media i komunikacja wizualna (s. 107–125). Lublin.
Szpunar M. (2012). Nowe-stare Medium. Internet między tworzeniem nowych modeli komunikacyjnych a reprodukowaniem schematów komunikowania masowego. Warszawa.
Szpunar M. (2018). (Nie)potrzebna wrażliwość. Kraków.
Szymczak E. (2015). Hejting jako przykład współczesnego zagrożenia w przestrzeni społecznej. Studia Edukacyjne, nr 37, s. 91–107.
Taras B. (2013). Studium semantyczno-pragmatyczne, Rzeszów.
Urbanek G. (2018). Hejt jako społeczny przejaw patologii w Internecie. Próba klasyfikacji adresatów. Kultura bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje, nr 29, s. 218–237.
Wajs P. (2017). Hejting i trolling w kontekście kanonów 1364 i 1369 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kultura – Media – Teologia, nr 2, s. 127–143.