Źródła
Bembus M., Wizerunk szlachcica prawdziwego w kazaniu na pogrzebie Wielmożnego Pana Jego M[oś]ci, Pana Andrzeja Bobole, z wielkich i małych Piasków, podkomorzego koronnego, pilzneńskiego, dybowskiego, gniewkowskiego etc., etc., starosty, wystawiony przez Wielebnego Ks[iędz]a Mateusza Bembusa, doktora teologa Societatis Jesu, teraz odnowiony za zaleceniem i nakładem Jaśnie Wielebnego Jego M[o]ści Ks[iędza] Eustachego Wołłowicza, biskupa wileńskiego, Vilnius: [s.n.], 1629.
Bembus M., Wizerunk szlachcica prawdziwego w kazaniu na pogrzebie Andrzeja Boboli, oprac. M. Barłowska, Warszawa 2016.
Birkowski F., Jan Karol Chodkiewicz, wojewoda wileński, wielki hetman koronny i W[ielkiego] Ks[ięstwa] Litewskiego, w: F. Birkowski, Jan Karol Chodkiewicz i Jan Wejher Wielmożni, waleczni, pobożni wojewodowie, pamięcią pogrzebną wspomnieni od W[ielebnego] O[jca], Ks[iędza] Fabiana Birkowskiego, zakonu Dominika ś[więtego] kaznodziejskiego, w Piśmie świętym doktora, Kraków: Andrzej Piotrkowczyk, 1627, s. 1–18.
Birkowski F., Krzyż kawalerski albo Pamięć Wysoce Urodzonego J[ego] M[ości] Pana Brata Bartłomieja Nowodworskiego z Nowodwora, komendora pozn[ańskiego] z kawaleryjej maltańskiej, napisana przez W[ielebnego] Fabiana Birkowskiego, z zakonu Dominika ś[więtego] kaznodziejskiego, Królewica J[ego] M[ości] Władysława Zygmunta kaznodzieje. Sumptem (z wiecznej fundacyjej Akademiej Krakowskiej uczynionej) urodzonego B[artłomieja] Nowodworskiego […], Warszawa: Jan Rossowski, 1625.
Birkowski F., Książę Krzysztof Zbaraski, koniuszy koronny, na pogrzebie wspomniany od W[ielebnego] O[jca] Ks[iędza] Fabiana Birkowskiego z zakonu Dominika ś[wietego] kaznodziejskiego, w Krakowie, w kościele Trójce Przenaświętszej, roku 1627 dnia 5 maja, [Kraków]: Andrzej Piotrkowczyk, [po 7 V 1627].
Birkowski F., Mowy pogrzebowe i przygodne […]. Część I, oprac. ks. A. Szelągowski, Warszawa 1901. 
Czarliński B., Kazanie na pogrzebie Jaśnie Wielmożne[g]o Pana, P[ana] Jana Karola Chodkiewicza, hrabie ze Szkłowa i Myszy, na Bychowie, wojewody wileńskiego, Korony polskiej przeciw Osmanowi sułtanowi, a W[ielkiego] Ks[ięstwa] L[itewskiego] hetmana najwyższego, gubernatora Ziemie Inflanckiej, derpskiego, luboszańskiego, wielońskiego etc., etc., starosty, miane w Ostrogu, w kościele farskim przez Ks[iędza] Bonawenturę Czarlińskiego, zakonu Franciszka ś[więtego] ojców bernardynów kaznodzieję wileńskiego, roku Pańskiego 1622, dnia Novemb[ris] 16 [Vilnius: Drukarnia Akademicka, po 1 II 1623].
Czarnocki W., Malogranat abo Kazanie przy egzekwiach Jaśnie Oświeconej Jej M[oś]ci Paniej, P[ani] Anny z Sztemberku Księżny Ostrogskiej, hrabinej na Tarnowie, wojewodzinej wołyńskiej, miane w Jarosławiu, w kościele ś[więtego] Mikołaja panien zakonnych ś[więtego] Benedykta, fundowanym od tejże Ks[iężny] J[ej] M[ości], 9 stycznia roku Pańskiego 1636 przez Ks[iędza] Wojciecha Czarnockiego, Societatis Jesu, Kraków: Franciszek Cezary, [1636].
Giza W., Kazanie żałobne na pogrzebie Jaśnie Wielmożnej Paniej, Jej M[oś]ci Paniej Reginy Żółkiewskiej z Felsztyna, kanclerzynej i hetmanowej wielkiej koronnej, przez ojca Wojciecha Gizę, teologa franciszkana, odprawione w Żółkwi dnia 17 grudnia roku P[ańskiego] 1624, Zamość: [s.n.], 1625.
Hasiusz J., Kazanie na dzień naznaczony pogrzebowi Jaśnie Wielmożnego Pana, P[ana] Jana Karola Chodkiewicza, hrabie ze Szkłowa i Myszy, Korony Polskiej przeciw Osmanowi sułtanowi, a W[ielkiego] Ks[ięstwa] L[itewskiego] hetmana najwyższego, gubernatora Ziemie Inflanckiej, derpskiego, luboszańskiego, wielońskiego etc., etc., starosty, miane w Nieświeżu w kościele Societatis Jesu przez Ks[iędza] Jakuba Hasiusza, tejże Societatis teologa, roku MDCXXII, dnia Novemb[ris] XVI, [Vilnius: Drukarnia Akademicka, po 16 XI 1622].
Hincza M., Złota korona abo Kazanie na pogrzebie Jaśnie Oświeconej Księżny Anny z Sztemberu Ostrogskiej, hrabinej na Tarnowie, wojewodzinej wołyńskiej, które miał W[ielebny] Ks[iądz] Marcin Hincza, prowincyjał polski Societatis Jesu, dnia 7 stycznia roku 1636, w kościele jarosławskim Societatis Jesu, Kraków: Franciszek Cezary, 1636.
Kmita M., Kazanie przy egzekwiach Jaśnie Oświeconej Księżny Anny z Stemberku Ostrogskiej, hrabinej na Tarnowie, wojewodzinej wołyńskiej, w farnym jarosławskim kościele, 8. Januarii 1636, w: M. Kmita, Trzy matki urodzeniem, pobożnością, potomstwem ozdobione, a kazaniami pogrzebnymi Koronie Polskiej i familijom ku ozdobie, potomnym czasom do podziwienia i naśladowania wystawione i podane przez o[jca] Mikołaja a Spiritu Sancto, karmelitę bosego, kaznodzieję ordynariusza katedralnego krakowskiego […], Kraków: Krzysztof Schedel, 1639, s. 1−26.
Korona M., Pallas trzykopijna oświeconego domostwa Ich M[oś]ciów Panów Zamoyskich podczas pogrzebu Jaśnie Wielmożnego Pana, Jego M[o]ści Pana Tomasza Zamoyskiego na Zamościu, kanclerza wielkiego koronnego, generała krakowskiego, knyszyńskiego, rabsztyńskiego, sokalskiego, nowotarskiego etc., etc., starosty, w kościele ojców franciszkanów w Zamościu przy zgromadzeniu niemałem zacnych różnego stanu osób, przez Wielebnego Ojca Ks[iędza] Marka Koronę, doktora Pisma Świętego, prowincyjała prowincyjej ruskiej i litewskiej zakonu Franciszka świętego konwentuałów, kazaniem obwołana Roku Pańskiego, dnia 11 lutego, Zamość: Drukarnia Akademii Zamojskiej, Jędrzej Jastrzębski, 1638.
Korona M., Pallas trzykopijna oświeconego domostwa ich m[oś]ciów panów Zamoyskich […], w: Dwa kazania wygłoszone po śmierci Tomasza Zamoyskiego, oprac. B. Czarski, Warszawa 2014, s. 108−160.
Laurynowicz M., Stella quasi cadens abo Kazanie na anniwersarz Jaśnie Wielmożnego Pana Je[g]o M[o]ści, P[ana] Tomasza Zamoyskiego, kanclerza wiel[kiego] koronne[g]o, generała krakowskiego, knyszyńskiego, sokalskiego, rabsztyńskiego, nowotarskiego etc., etc., starosty, miane w Zamościu, w kościele Ś[więtego] Krzyża franciszkań[skim], dnia 7 stycznia roku 1639, przez Ks[iędza] Mikołaja Laurynowicza, doktora w teologijej franciszkana […], Lwów: Michał Śloska, 1639.
Ogier Ch., Dziennik podróży do Polski 1635–1636, przekł. i oprac. Z. Gołaszewski, Gdańsk 2010. 
Orator Tullianus politicus seu Instructiones oratoriae Ciceronis oratori utriusque status nobili accommodatae anno Domini 1649, rkps Biblioteki Jagiellońskiej, sygn. 6092.
Rochowicz S., Kazanie na rocznicy ś[więtej] pamięci Jaśnie Wielmożnego Pana, Pana Jana Karola Chodkiewicza, hrabie ze Szkłowa na Bychowie, wojewody wileńskiego, hetmana Wielkiego Ks[ięstwa] Lit[ewskiego], gubernatora inflanckiego, starosty derpskiego, luboszańskiego, wellońskiego [wieluńskiego?] etc., etc., etc., czynione przez Ks[iędza] Stanisława Rochowicza, w Wilnie, w kościele ś[więtej] Katarzyny, dnia 24 Septemb[ris] roku 1622, Vilnius: Leon Mamonicz, [po 20 XI 1622].
Sobieski J., Mowy pogrzebowe, wyd. M. Barłowska, M. Ciszewska, Warszawa 2019.
Stefański (Stephanides) M., Kazanie żałobne przy obchodzie szczęśliwej pamięci Jaśnie Wielmożne[g]o Pana, Pana Jana Karola Chodkiewicza, hrabi ze Szkłowa na Bychowie, wojewody wileńskie[g]o, na wojnę przeciw Osmanowi, cesarzowi tureckiemu, hetmana wielkiego koronnego, w kościele zamojskim Tomasza ś[więteg]o Apostoła, dnia 22 miesiąca grudnia roku Pańskiego 1622, przez Księdza Stefanidesa, chełmskiego kanonika, scholastyka zamojskiego, proboszcza lubaczowskiego, odprawowane, [Zamość:] Drukarnia Akademii Zamojskiej, 1624.
Sylwiusz B., Kopije Zamoyskich przyozdobione abo Kazanie na pogrzebie Jaśnie Wielmożnego Pana, Jego M[o]ści Pana Tomasza Zamoyskiego, kanclerza wielkiego koronnego, generała krakowskiego, knyszeńskiego, sokalskiego, rabsztyńskiego, nowotarskiego etc., etc., starosty, miane w Zamościu, w kościele farskim Tomasza Apostoła, dnia 9 lutego roku Pańskiego 1638 przez Ks[iędza] Bartłomieja Sylwijusza Societatis Jesu, Zamość: Drukarnia Akademii Zamojskiej, Jędrzej Jastrzębski, 1638.
Sylwiusz B., Kopije Zamoyskich przyozdobione […], w: Dwa kazania wygłoszone po śmierci Tomasza Zamoyskiego, oprac. B. Czarski, Warszawa 2014, s. 38−107.
Szałapski S., Przenosiny Jaśnie Wielmożnego Pana, Jego Mości P[ana] Tomasza Zamoyskiego, wielkiego kanclerza koronnego, do grobu, abo Kazanie krótkie miane, gdy ciało Jego M[o]ści z pałacu zamojskiego do grobu niesiono, 9 dnia lutego roku Pańskiego 1638, przez Ks[iędza] Stanisława Szałapskiego Societatis Jesu, Lublin: Anna wdowa [Pawłowa Konradowa, po 9 III 1638]; 2 wydanie: Zamość: Drukarnia Akademii Zamojskiej, [po 9 III 1638].
Opracowania
Augustyniak U., W służbie hetmana Rzeczypospolitej. Klientela wojskowa Krzysztofa Radziwiłła (1585−1640), Warszawa 2004.
Baczewski S., Kazanie pogrzebowe z pierwszej połowy XVII wieku jako spektakl władzy, „Napis” 12 (2006), s. 275−285.
Baczewski S., Mit początku i władza szlachty. Dyskurs genealogiczno-historyczny w XVII-wiecznych kazaniach pogrzebowych, „Wschodni Rocznik Humanistyczny” 3 (2006), s. 37−55.
Barącz S., OFP, Pamiątki miasta Żółkwi, Lwow 1852. 
Barłowska M., Jakub Sobieski czy Jakub Szczawiński autorem mowy na pogrzebie Andrzeja Boboli?, „Pamiętnik Literacki” 4 (2007), s. 155−165.
Barłowska M., Jakub Sobieski pamięci wielkiego kawalera, Bartłomieja Nowodworskiego. Wraz z tekstem mowy „Rzecz J.M. Pana Jakuba Sobieskiego […] na pogrzebie sławnej pamięci Wielkiego Kawalera…”, Szczecin 2006.
Barłowska M., Wstęp, w: M. Bembus, Wizerunk szlachcica prawdziwego w kazaniu na pogrzebie Andrzeja Boboli, oprac. M. Barłowska, Warszawa 2016.
Bourbouhakis E.C., Not Composed in a Chance Manner: The Epitaphios for Manuel I Komnenos by Eustathios of Thessalonike, Uppsala 2017.
Chrościcki J.A., Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974.
Ciszewska M., The Encomium of Polish Noblewomen in Jakub Sobieski’s Secular Funeral Speeches (the First Half of the 17th Century)/ Pochwała szlachcianki w świeckich mowach pogrzebowych Jakuba Sobieskiego (I połowa XVII wieku), „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio FF –Philologiae”38 (2020), nr 1, s. 15−25.
Ciszewska M., Tuliusz domowy. Świeckie oratorstwo szlacheckie kręgu rodzinnego (XVII–XVIII wiek), Warszawa 2016.
Czarski B., Wstęp, w: Dwa kazania wygłoszone po śmierci Tomasza Zamoyskiego, oprac. B. Czarski, Warszawa 2014.
Danowska E., Wojtowicz J., Kazania i mowy pogrzebowe w XVIII wieku na podstawie starodruków Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie, w: Europejski wiek osiemnasty. Uniwersalizm myśli, różnorodność dróg. Studia i materiały, red. M. Dębowski, A. Grześkowiak-Krwawicz, M. Zwierzykowski, Kraków 2013.
Długosz J., Jakub Sobieski 1590−1646. Parlamentarzysta, polityk, podróżnik i pamiętnikarz, Wrocław 1988.
Herman S., Wojna i żołnierz w okresie kontrreformacji (do roku 1648). Szkice z dziejów literatury polskiej i obcej, Zielona Góra 1983.
Kicińska U., Rola wdowy w rodzinie i społeczeństwie staropolskim na podstawie polskich drukowanych oracji pogrzebowych XVII wieku, „Sensus Historiae” 12 (2013/2014), s. 135−148.
Kicińska U., Wzorzec szlachcianki w polskich drukowanych oracjach pogrzebowych XVII wieku, Warszawa 2013.
Kuran M., Biografia w kazaniach pogrzebowych Jakuba Olszewskiego, „Autobiografia” 11 (2018), nr 2, s. 85−115.
Kuran M., Ku nieśmiertelnej sławie − Tomasz Zamoyski w oracjach pogrzebowych, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”13 (2010), s. 45−65.
Kuran M., Pamięć o heroicznych czynach i cnotach rycerskich sławnych obrońców ojczyzny utrwalona w kazaniach funeralnych Fabiana Birkowskiego OP, „Napis” 25 (2019), s. 37−63.
McManamon J.M., SJ, Funeral Oratory and the Cultural Ideals of Italian Humanism, Chapel Hill 1989.
Niedźwiedź J., Nieśmiertelne teatra sławy. Teoria i praktyka twórczości panegirycznej na Litwie w XVII–XVIII w., Kraków 2003.
Nowicka-Struska A., Obraz kobiety i kobiece wzorce osobowe w siedemnastowiecznych kazaniach pogrzebowych autorstwa karmelitów bosych, „Wschodni Rocznik Humanistyczny” 3 (2006), s. 57−68.
Ochmann S., Pogrzeb magnata w XVII wieku w świetle rachunków, „Acta Universitatis Wratislaviensis. Historia” 75 (1990): Z dziejów i tradycji Srebrnego Wieku, red. J. Pietrzak, s. 73−82.
PanuśK., Skwara M., Wprowadzenie, w: Kazania funeralne, wyd. i oprac. K. Panuś, M. Skwara, Kraków 2014, s. 7−18.
Pernot L., Epideictic Rhetoric: Questioning the Stakes of Ancient Praise, Austin 2015.
Platt D., Kazania pogrzebowe z przełomu XVI i XVII wieku. Z dziejów prozy staropolskiej, Wrocław 1992.
Podhorodecki L., Jan Karol Chodkiewicz 1560−1621, Warszawa 1982.
Popiołek B., „Na usłudze Rzeczypospolitej lata przepędziwszy” – postawy polityczne szlachty w testamentach i mowach pogrzebowych XVII–XVIII w., w: Wobec króla i Rzeczypospolitej, red. E. Dubas-Urwanowicz, J. Urwanowicz, Białystok 2012, s. 123−142.
Puchalska-Dąbrowska B.M., Kawalerowie maltańscy jako wzorce osobowe w refleksji kaznodziejskiej Fabiana Birkowskiego, „Barok. Historia–Literatura–Sztuka” 1/2 (2016), s. 209−221.
Rowińska-Szczepaniak M., „Syn wolności i jasności” albo Krzysztof Zbaraski w obrazie mówcy pogrzebowego, w: „Primum vivere deinde philosophari”. O ludziach czynu w dziejach Europy Środkowej i Wschodniej, red. M. Białokur, A. Szczepaniak, Toruń–Opole 2009, s. 70−80.
Ryczek W., Rhetorica christiana. Teoria wymowy kościelnej Stanisława Sokołowskiego, Kraków 2011.
Sikora R., Z dziejów husarii, Warszawa 2010.
Skwara M., Polskie drukowane oracje pogrzebowe XVII wieku. Bibliografia, Gdańsk 2009.
Świderska-Włodarczyk U., Homo nobilis. Wzorzec szlachcica w Rzeczypospolitej XVI i XVII wieku, Warszawa 2017.
Świderska-Włodarczyk U., Szlachecki wzorzec żołnierza Rzeczypospolitej XVI i XVII wieku (w świetle nowej definicji pisanej na użytek badań historycznych), „Kultura i Historia” 29 (2016), s. 128–151.
Tazbir J., Wzorce osobowe szlachty polskiej w XVII wieku, „Kwartalnik Historyczny” 83 (1976), nr 4, s. 784−797.
Trawicka Z., Jakub Sobieski 1591−1646. Studium z dziejów warstwy magnackiej w Polsce doby Wazów, Kraków 2007, s. 216−233.
Trawicka Z., Mowy weselne i pogrzebowe Jakuba Sobieskiego, w: Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI−XVIII wieku. Kultura życia i śmierci, red. H. Suchojad, Warszawa 2001, s. 173−186. 
Wita P., Kazania Fabiana Birkowskiego na pogrzebach kawalerów maltańskich, „Meluzyna” 1 (2017), s. 42−58.
Wyrobisz A., Staropolskie wzory rodziny i kobiety – żony i matki, „Przegląd Historyczny” 3 (1992), s. 405−421.
Żojdź K., Uroczystości pogrzebowe Jana Karola Chodkiewicza w Ostrogu w roku 1622 na tle sporu o jego schedę, „Przegląd Historyczny” 111 (2020), z. 4.